English    Türkçe    فارسی   

3
1841-1865

  • He showed patience and was in a quandary for some time, (till at last) it (the secret) was disclosed, for patience is the key to joy (relief).
  • صبر کرد و بود چندی در حرج ** کشف شد کالصبر مفتاح الفرج

  • How Luqmán, when he saw David, on whom be peace, making (iron) rings, refrained from questioning him, with the intention that this act of self-control should be the cause of relief (from perplexity).
  • صبرکردن لقمان چون دید کی داود حلقه‌ها می‌ساخت از سال کردن با این نیت کی صبر از سال موجب فرج باشد

  • Luqmán went to David, the pure of heart, and observed that he was making rings of iron,
  • رفت لقمان سوی داود صفا ** دید کو می‌کرد ز آهن حلقه‌ها

  • (And) that the exalted King was casting all the steel rings into each other.
  • جمله را با همدگر در می‌فکند ** ز آهن پولاد آن شاه بلند

  • He had not seen the armourer's handicraft (before), (so) he remained in astonishment and his curiosity increased—
  • صنعت زراد او کم دیده بود ** درعجب می‌ماند وسواسش فزود

  • “What can this be? I will ask him what he is making with the interfolded rings.” 1845
  • کین چه شاید بود وا پرسم ازو ** که چه می‌سازی ز حلقه تو بتو

  • Again he said to himself, “Patience is better: patience is the quickest guide to the object of one's quest.”
  • باز با خود گفت صبر اولیترست ** صبر تا مقصود زوتر رهبرست

  • When you ask no question, the sooner will it (the secret) be disclosed to you: the bird, patience, flies faster than all (others);
  • چون نپرسی زودتر کشفت شود ** مرغ صبر از جمله پران‌تر بود

  • And if you ask, the more slowly will your object be gained: what is easy will be made difficult by your impatience.
  • ور بپرسی دیرتر حاصل شود ** سهل از بی صبریت مشکل شود

  • When Luqmán kept silence, straightway that (work of making rings) was finished by David's craftsmanship.
  • چونک لقمان تن بزد هم در زمان ** شد تمام از صنعت داود آن

  • Then he fashioned a coat of mail and put it on in the presence of the noble and patient Luqmán. 1850
  • پس زره سازید و در پوشید او ** پیش لقمان کریم صبرخو

  • “This,” he said, “is an excellent garment, O young man, for warding off blows on the battle-field and in war.”
  • گفت این نیکو لباسست ای فتی ** درمصاف و جنگ دفع زخم را

  • Luqmán said, “Patience too is of good effect, for it is the protection and defence against pain everywhere.”
  • گفت لقمان صبر هم نیکو دمیست ** که پناه و دافع هر جا غمیست

  • He (God) hath joined sabr (patience) with haqq (the real and permanent): O reader, recite attentively the end of (the Súra) Wa’l-‘asr.
  • صبر را با حق قرین کرد ای فلان ** آخر والعصر را آگه بخوان

  • God created hundreds of thousands of elixirs, (but) Man hath not seen an elixir like patience.
  • صد هزاران کیمیا حق آفرید ** کیمیایی همچو صبر آدم ندید

  • The remainder of the story of the blind man and his reading the Qur’án.
  • بقیه‌ی حکایت نابینا و مصحف

  • The guest showed patience, and of a sudden the difficult case was unveiled to him all at once. 1855
  • مرد مهمان صبرکرد و ناگهان ** کشف گشتش حال مشکل در زمان

  • At midnight he heard the sound of (recitation of) the Qur’án; he sprang up from sleep and beheld a marvel—
  • نیم‌شب آواز قرآن را شنید ** جست از خواب آن عجایب را بدید

  • That the blind man was reading correctly from the Qur’án. He became impatient and sought from him (an explanation of) that matter.
  • که ز مصحف کور می‌خواندی درست ** گشت بی‌صبر و ازو آن حال جست

  • “Oh, wonderful!” he cried. “Thou with sightless eyes, how art thou reading, (how art thou) seeing the lines?
  • گفت آیا ای عجب با چشم کور ** چون همی‌خوانی همی‌بینی سطور

  • Thou hast touched that which thou art reading: thou hast laid thy hand upon the words of that (passage).
  • آنچ می‌خوانی بر آن افتاده‌ای ** دست را بر حرف آن بنهاده‌ای

  • Thy finger, in motion, makes it evident that thou hast thine eye resting on the words.” 1860
  • اصبعت در سیر پیدا می‌کند ** که نظر بر حرف داری مستند

  • He replied, “O thou who hast been separated from the body's ignorance, dost thou feel this wonder at the work of God?
  • گفت ای گشته ز جهل تن جدا ** این عجب می‌داری از صنع خدا

  • I begged of God, crying, ‘O Thou whose help is sought, I am (as) covetous of reading the Book as (I am) of life.
  • من ز حق در خواستم کای مستعان ** بر قرائت من حریصم همچو جان

  • I do not know it by heart: at the time of reading it, bestow on my two eyes an untroubled light.
  • نیستم حافظ مرا نوری بده ** در دو دیده وقت خواندن بی‌گره

  • Give me back my eyes at that moment, so that I may take the Book and read it plain.’
  • باز ده دو دیده‌ام را آن زمان ** که بگیرم مصحف و خوانم عیان

  • From the Divine Presence came the cry (in response): ‘O man of (devotional) work, O thou that hast hope of Me in every grief, 1865
  • آمد از حضرت ندا کای مرد کار ** ای بهر رنجی به ما اومیدوار