English    Türkçe    فارسی   

6
1269-1293

  • The old woman took the mirror (and held it) before her face, that she might beautify her cheeks and face and mouth.
  • پیش رو آیینه بگرفت آن عجوز  ** تا بیاراید رخ و رخسار و پوز 

  • She rubbed (them) gleefully (with) rouge several times, (but) the creases of her face did not become more concealed, 1270
  • چند گلگونه بمالید از بطر  ** سفره‌ی رویش نشد پوشیده‌تر 

  • (So) that filthy (hag) was cutting out portions of the Holy Book and sticking them on her face,
  • عشرهای مصحف از جا می‌برید  ** می‌بچفسانید بر رو آن پلید 

  • In order that the creases of her face might be hidden, and that she might become the bezel in the ring of fair (women).
  • تا که سفره‌ی روی او پنهان شود  ** تا نگین حلقه‌ی خوبان شود 

  • She was putting (these) bits of the Book all over her face, (but) they always dropped off when she put on her chádar (veil);
  • عشرها بر روی هر جا می‌نهاد  ** چونک بر می‌بست چادر می‌فتاد 

  • Then she would stick them on again with spittle on all sides of her face,
  • باز او آن عشرها را با خدو  ** می‌بچفسانید بر اطراف رو 

  • And once more that bezel (paragon of beauty) would arrange her veil, and (again) the bits of the Book would fall from her face to the ground. 1275
  • باز چادر راست کردی آن تکین  ** عشرها افتادی از رو بر زمین 

  • Since they always dropped off though she tried many an artifice, (at last) she exclaimed, “A hundred curses on Iblís!”
  • چون بسی می‌کرد فن و آن می‌فتاد  ** گفت صد لعنت بر آن ابلیس باد 

  • Immediately Iblís took (visible) shape and said (to her), “O luckless dried-up harlot,
  • شد مصور آن زمان ابلیس زود  ** گفت ای قحبه‌ی قدید بی‌ورود 

  • In all my life I have never thought of this: I have never seen this (impiety practised) by any harlot except thee.
  • من همه عمر این نیندیشیده‌ام  ** نه ز جز تو قحبه‌ای این دیده‌ام 

  • Thou hast sown unique seed in (the field of) infamy: thou hast not left a single Scripture (Qur’án) in the world.
  • تخم نادر در فضیحت کاشتی  ** در جهان تو مصحفی نگذاشتی 

  • Thou art a hundred Devils, troop on troop: let me alone, O foul hag!” 1280
  • صد بلیسی تو خمیس اندر خمیس  ** ترک من گوی ای عجوزه‌ی دردبیس 

  • How long will you steal portions of the lore of the Book, in order that your face may be coloured like an apple?
  • چند دزدی عشر از علم کتاب  ** تا شود رویت ملون هم‌چو سیب 

  • How long will you steal the words of the men of God, that you may sell (them) and obtain applause (from the crowd)?
  • چند دزدی حرف مردان خدا  ** تا فروشی و ستانی مرحبا 

  • The daubed-on colour never made you (really) rosy; the tied-on bough never performed the function of the (fruit-bearing) stump (from which the dates are cut off).
  • رنگ بر بسته ترا گلگون نکرد  ** شاخ بر بسته فن عرجون نکرد 

  • At last, when the veil of death comes over you, these bits of the Book drop away from your face.
  • عاقبت چون چادر مرگت رسد  ** از رخت این عشرها اندر فتد 

  • When the call comes to arise and depart, thereafter (all) the arts of disputation vanish. 1285
  • چونک آید خیزخیزان رحیل  ** گم شود زان پس فنون قال و قیل 

  • The world of silence comes into view. Stop (talking)! Alas for him that hath not a familiarity (with silence) within him!
  • عالم خاموشی آید پیش بیست  ** وای آنک در درون انسیش نیست 

  • Polish your breast (heart) for a day or two: make that mirror your book (of meditation),
  • صیقلی کن یک دو روزی سینه را  ** دفتر خود ساز آن آیینه را 

  • For from (seeing) the reflexion of the imperial Joseph old Zalíkhá became young anew.
  • که ز سایه‌ی یوسف صاحب‌قران  ** شد زلیخای عجوز از سر جوان 

  • The chilly temperature of “the old woman's cold spell” is changed (into heat) by the sun of Tamúz (July).
  • می‌شود مبدل به خورشید تموز  ** آن مزاح بارد برد العجوز 

  • A dry-lipped bough is changed into a flourishing palm-tree by the burning (anguish) of a Mary. 1290
  • می‌شود مبدل بسوز مریمی  ** شاخ لب خشکی به نخلی خرمی 

  • O (you who are like the) old woman, how long will you strive with the (Divine) destiny? Seek the cash now: let bygones be.
  • ای عجوزه چند کوشی با قضا  ** نقد جو اکنون رها کن ما مضی 

  • Since your face hath no hope of (acquiring) beauty, you may either put rouge (on it) or, if you wish, ink.
  • چون رخت را نیست در خوبی امید  ** خواه گلگونه نه و خواهی مداد 

  • Story of the sick man of whose recovery the physician despaired.
  • حکایت آن رنجور کی طبیب درو اومید صحت ندید 

  • A certain sick man went to a physician and said, “Feel my pulse, O sagacious one,
  • آن یکی رنجور شد سوی طبیب  ** گفت نبضم را فرو بین ای لبیب