- Said the sincere adviser, “Hearken to this counsel of mine, so that your hearts and souls may not be afflicted.
- گفت ناصح بشنوید این پند من ** تا دل و جانتان نگردد ممتحن
- Be content with herbage and leaves, do not go in chase of the young elephants.
- با گیاه و برگها قانع شوید ** در شکار پیلبچگان کم روید
- I have put off from my neck (I have discharged) the debt of admonition: how should the end (final result) of admonition be aught but felicity? 140
- من برون کردم ز گردن وام نصح ** جز سعادت کی بود انجام نصح
- I came to deliver the message, that I may save you from (fruitless) repentance.
- من به تبلیغ رسالت آمدم ** تا رهانم مر شما را از ندم
- Beware! Let not greed waylay you, let not greed for victual tear you up by the roots!”
- هین مبادا که طمع رهتان زند ** طمع برگ از بیخهاتان بر کند
- This he said, and gave a farewell and departed; their famine and hunger waxed great on the way.
- این بگفت و خیربادی کرد و رفت ** گشت قحط و جوعشان در راه زفت
- Suddenly, in the direction of a highroad, they espied a fat young elephant, newly born.
- ناگهان دیدند سوی جادهای ** پور پیلی فربهی نو زادهای
- They fell upon it like furious wolves, ate it clean up, and washed their hands. 145
- اندر افتادند چون گرگان مست ** پاک خوردندش فرو شستند دست
- One of the fellow-travellers did not eat (of it) and exhorted (the others to abstain), for the sayings of that dervish were remembered by him.
- آن یکی همره نخورد و پند داد ** که حدیث آن فقیرش بود یاد
- Those words hindered him from (eating) its roasted flesh: old intelligence bestows on thee a new fortune.
- از کبابش مانع آمد آن سخن ** بخت نو بخشد ترا عقل کهن
- Then they all fell down and slept, but the hungry one (was awake) like the shepherd in the flock.
- پس بیفتادند و خفتند آن همه ** وان گرسنه چون شبان اندر رمه
- He saw a frightful elephant approaching: first she came and ran towards him who was keeping guard.
- دید پیلی سهمناکی میرسید ** اولا آمد سوی حارس دوید
- She smelt his mouth thrice: no disagreeable smell came from it. 150
- بوی میکرد آن دهانش را سه بار ** هیچ بویی زو نیامد ناگوار
- She paced round him several times and went off: the huge queen-elephant did him no hurt.
- چند باری گرد او گشت و برفت ** مر ورا نازرد آن شهپیل زفت
- She smelt the lips of every sleeper, and the smell (of her young one's flesh) was coming to her from each of those slumbering men.
- مر لب هر خفتهای را بوی کرد ** بوی میآمد ورا زان خفته مرد
- He (each man) had eaten of the roasted flesh of the young elephant: the (mother) elephant quickly tore him to pieces and killed him.
- از کباب پیلزاده خورده بود ** بر درانید و بکشتش پیل زود
- At once she set about rending the people of that company one by one, and she had no awe of (doing) it.
- در زمان او یک بیک را زان گروه ** میدرانید و نبودش زان شکوه
- She tossed each one in the air recklessly, so that he dashed on the earth and was cloven asunder. 155
- بر هوا انداخت هر یک را گزاف ** تا همیزد بر زمین میشد شکاف
- O drinker of the people's blood, begone from the way, lest their blood wage war against thee.
- ای خورندهی خون خلق از راه برد ** تا نه آرد خون ایشانت نبرد
- Know for sure that their property is (as) their blood, because property comes into one's hand (is acquired) by strength (of body).
- مال ایشان خون ایشان دان یقین ** زانک مال از زور آید در یمین
- The mother of those young elephants will exact vengeance: (her) retribution will slay him that eats the young elephant.
- مادر آن پیلبچگان کین کشد ** پیل بچهخواره را کیفر کشد
- O eater of bribes, thou eatest the young elephant: from thee too the Master of the elephant will wring the breath.
- پیلبچه میخوری ای پارهخوار ** هم بر آرد خصم پیل از تو دمار
- The smell put to shame the deviser of fraud: the elephant knows the smell of her child. 160
- بوی رسوا کرد مکر اندیش را ** پیل داند بوی طفل خویش را
- He that perceives the smell of God from (distant) Yemen, how should not he perceive the smell of falsehood from me?
- آنک یابد بوی حق را از یمن ** چون نیابد بوی باطل را ز من
- Inasmuch as Mustafá (Mohammed) smelt (this) from far away, how should not he smell the odour from our mouths?
- مصطفی چون برد بوی از راه دور ** چون نیابد از دهان ما بخور
- He does smell it, but he conceals (the fact) from us: the good and bad smells go up to Heaven.
- هم بیابد لیک پوشاند ز ما ** بوی نیک و بد بر آید بر سما
- Thou art sleeping, and (meanwhile) the smell of that unlawful deed (of thine) is beating on the azure sky.
- تو همیخسپی و بوی آن حرام ** میزند بر آسمان سبزفام
- It accompanies thy foul breaths, it ascends to the smellers (examiners) in the celestial sphere. 165
- همره انفاس زشتت میشود ** تا به بوگیران گردون میرود
- The smell of pride and the smell of greed and the smell of concupiscence will become, in speaking, like (the smell of) onions.
- بوی کبر و بوی حرص و بوی آز ** در سخن گفتن بیاید چون پیاز
- If thou take oath, saying, “When have I eaten them? I have abstained from onions and garlic,”
- گر خوری سوگند من کی خوردهام ** از پیاز و سیر تقوی کردهام
- The breath of thy oath will inform (against thee) and will strike upon the noses of those who sit beside thee.
- آن دم سوگند غمازی کند ** بر دماغ همنشینان بر زند
- Prayers, then, are rejected because of the smell thereof: the corrupt heart shows in the tongue.
- پس دعاها رد شود از بوی آن ** آن دل کژ مینماید در زبان
- The answer to such a prayer is “Get ye gone”: the requital for every knave is the cudgel of repulse. 170
- اخسا آید جواب آن دعا ** چوب رد باشد جزای هر دغا
- (But) if thy words be wrong and thy meaning right, that wrongness of expression is acceptable to God.
- گر حدیثت کژ بود معنیت راست ** آن کژی لفظ مقبول خداست
- Explaining that in the sight of the Beloved a fault committed by lovers is better than the correctness of strangers.
- بیان آنک خطای محبان بهترست از صواب بیگانگان بر محبوب
- The veracious Bilál in (uttering) the call to prayer used, from ardent feeling, to pronounce hayya as hayya,
- آن بلال صدق در بانگ نماز ** حی را هی همیخواند از نیاز
- So that they (some people) said, “O Messenger (of God), this fault is not right (permissible) now when ’tis the beginning of the edifice (of Islam).
- تا بگفتند ای پیمبر راست نیست ** این خطا اکنون که آغاز بناست
- O Prophet and Messenger of the Creator, get a muezzin who speaks more correctly.
- ای نبی و ای رسول کردگار ** یک مذن کو بود افصح بیار
- At the commencement of religion and piety, it is a disgrace to mispronounce hayy ‘ala ’l-faláh.” 175
- عیب باشد اول دین و صلاح ** لحن خواندن لفظ حی عل فلاح
- The Prophet's wrath boiled up, and he gave one or two indications of the hidden favours (which God had bestowed upon Bilál),
- خشم پیغامبر بجوشید و بگفت ** یک دو رمزی از عنایات نهفت
- Saying, “O base men, in God's sight the (mispronounced) hayy of Bilál is better than a hundred há's and khá's and words and phrases.
- کای خسان نزد خدا هی بلال ** بهتر از صد حی و خی و قیل و قال
- Do not stir me to anger, lest I divulge your secret—(both) your end and your beginning.”
- وا مشورانید تا من رازتان ** وا نگویم آخر و آغازتان
- If thou hast not a sweet breath in prayer, go and beg a prayer from the pure (in heart).
- گر نداری تو دم خوش در دعا ** رو دعا میخواه ز اخوان صفا
- How God most High commanded Moses, on whom be peace, saying, “Call unto Me with a mouth with which thou hast not sinned.”
- امر حق به موسی علیه السلام که مرا به دهانی خوان کی بدان دهان گناه نکردهای
- He (God) said, “O Moses, beseech Me for protection with a mouth thou hast not sinned withal.” 180
- گفت ای موسی ز من میجو پناه ** با دهانی که نکردی تو گناه
- Moses said, “I have not such a mouth.” God said, “Call unto Me by the mouth of others.”
- گفت موسی من ندارم آن دهان ** گفت ما را از دهان غیر خوان
- When didst thou sin by the mouth of others? Invoke (God) by the mouth of others, crying, “O God!”
- از دهان غیر کی کردی گناه ** از دهان غیر بر خوان کای اله
- Act in such wise that (their) mouths may pray for thee in the nights and days.
- آنچنان کن که دهانها مر ترا ** در شب و در روزها آرد دعا
- Ask pardon by a mouth with which thou hast committed no sin—and that will be the mouth of others—
- از دهانی که نکردستی گناه ** و آن دهان غیر باشد عذر خواه
- Or (else) make thine own mouth pure, make thy spirit alert and nimble. 185
- یا دهان خویشتن را پاک کن ** روح خود را چابک و چالاک کن
- Praise of God is pure: when purity has come, defilement packs and goes out.
- ذکر حق پاکست چون پاکی رسید ** رخت بر بندد برون آید پلید
- Contraries flee from contraries: night flees when the light (of dawn) shines forth.
- میگریزد ضدها از ضدها ** شب گریزد چون بر افروزد ضیا