من چه گویم یک رگم هشیار نیست ** شرح آن یاری که او را یار نیست‌‌

من چه گویم یک رگم هشیار نیست ** شرح آن یاری که او را یار نیست‌‌ 130

How should I—not a vein of mine is sensible—describe that Friend who hath no peer?

شرح این هجران و این خون جگر ** این زمان بگذار تا وقت دگر

The description of this severance and this heart's blood do thou at present leave over till another time.”

قال أطعمنی فإنی جائع ** و اعتجل فالوقت سیف قاطع‌‌

He said: “Feed me, for I am hungry, and make haste, for Time is a cutting sword.

صوفی ابن الوقت باشد ای رفیق ** نیست فردا گفتن از شرط طریق‌‌

The Súfí is the son of the (present) time, O comrade: it is not the rule of the Way to say ‘To-morrow.’

تو مگر خود مرد صوفی نیستی ** هست را از نسیه خیزد نیستی‌‌

Art not thou indeed a Súfí, then? That which is (in hand) is reduced to naught by postponing the payment.”

گفتمش پوشیده خوشتر سر یار ** خود تو در ضمن حکایت گوش دار 135

I said to him: “It is better that the secret of the Friend should be disguised: do thou hearken (to it as implied) in the contents of the tale.

خوشتر آن باشد که سر دلبران ** گفته آید در حدیث دیگران‌‌

It is better that the lovers' secret should be told in the talk of others.”

گفت مکشوف و برهنه گوی این ** آشکارا به که پنهان ذکر دین‌‌

He said: “Tell this openly and nakedly: talk of religion is better overt than covert.

پرده بردار و برهنه گو که من ** می‌‌نخسبم با صنم با پیرهن‌‌

Lift the veil and speak nakedly, for I do not wear a shirt when I sleep with the Adored One.”

گفتم ار عریان شود او در عیان ** نی تو مانی نی کنارت نی میان‌‌

I said: “If He should become naked in (thy) vision, neither wilt thou remain nor thy bosom nor thy waist.