گفت معشوقم تو بوده ستی نه آن ** لیک کار از کار خیزد در جهان‌‌

The king said, “Thou wert my Beloved (in reality), not she; but in this world deed issues from deed.

ای مرا تو مصطفی من چون عمر ** از برای خدمتت بندم کمر

O thou who art to me (as) Mustafá (Mohammed), while I am like unto ‘Umar—I will gird my loins to do thee service.”

از خداوند ولی التوفیق در خواستن توفیق رعایت ادب در همه حالها و بیان کردن وخامت ضررهای بی‌‌ادبی‌‌

Beseeching the Lord, who is our Helper, to help us to observe self-control in all circumstances, and explaining the harmful and pernicious consequences of indiscipline.

از خدا جوییم توفیق ادب ** بی‌‌ادب محروم گشت از لطف رب‌‌

Let us implore God to help us to self-control: one who lacks self-control is deprived of the grace of the Lord.

بی‌‌ادب تنها نه خود را داشت بد ** بلکه آتش در همه آفاق زد

The undisciplined man does not maltreat himself alone, but he sets the whole world on fire.

مایده از آسمان در می‌‌رسید ** بی‌‌شری و بیع و بی‌‌گفت و شنید 80

A table (of food) was coming down from heaven without buying and selling and without speaking and hearing,

در میان قوم موسی چند کس ** بی‌‌ادب گفتند کو سیر و عدس‌‌

(When) some of the people of Moses cried disrespectfully, “Where is garlic and lentils?”

منقطع شد خوان و نان از آسمان ** ماند رنج زرع و بیل و داسمان‌‌

(Straightway) the dishes (of food) and the bread from heaven were cut off: there remained for us the toil of sowing and (labouring with) mattock and scythe.

باز عیسی چون شفاعت کرد، حق ** خوان فرستاد و غنیمت بر طبق‌‌

Again, when Jesus made intercession, God sent food and bounty (from heaven) on trays,

باز گستاخان ادب بگذاشتند ** چون گدایان زله‌‌ها برداشتند

But once more the insolent fellows omitted to show respect and, like beggars, snatched away the viands.

لابه کرده عیسی ایشان را که این ** دایم است و کم نگردد از زمین‌‌ 85

(Although) Jesus entreated them, saying, “This is lasting and will not fail from off the earth.”