گفت اگر اسمی شود غیب از ولی ** آن ز استغراق دان نه از جاهلی

بعد از آن گفتند ما را آرزوست ** اقتدا کردن به تو ای پاک دوست

گفتم آری لیک یک ساعت که من ** مشکلاتی دارم از دور زمن 2065

تا شود آن حل به صحبتهای پاک ** که به صحبت روید انگوری ز خاک

دانه‌ی پرمغز با خاک دژم ** خلوتی و صحبتی کرد از کرم

خویشتن در خاک کلی محو کرد ** تا نماندش رنگ و بو و سرخ و زرد

از پس آن محو قبض او نماند ** پرگشاد و بسط شد مرکب براند

پیش اصل خویش چون بی‌خویش شد ** رفت صورت جلوه‌ی معنیش شد 2070

سر چنین کردند هین فرمان تراست ** تف دل از سر چنین کردن بخاست

ساعتی با آن گروه مجتبی ** چون مراقب گشتم و از خود جدا