گفت کودک سلم الله علیک ** یا رسول الله قد جنا الیک

The child said, “God give peace unto thee, O Messenger of Allah! We have come to thee.”

مادرش از خشم گفتش هی خموش ** کیت افکند این شهادت را بگوش

Its mother said to it angrily, “Hey, be silent! Who put this testimony into thine ear?

این کیت آموخت ای طفل صغیر ** که زبانت گشت در طفلی جریر

Who taught thee this, O little child, so that thy tongue became fluent in infancy?”

گفت حق آموخت آنگه جبرئیل ** در بیان با جبرئیلم من رسیل 3225

It replied, “God taught (me), then Gabriel: I am Gabriel's accompanist in (this) declaration.”

گفت کو گفتا که بالای سرت ** می‌نبینی کن به بالا منظرت

She said, “Where (is Gabriel)?” It replied, “Above thy head: dost not thou see? Turn thine eye aloft.

ایستاده بر سر تو جبرئیل ** مر مرا گشته به صد گونه دلیل

Gabriel is standing above thee: to me he has become a guide in a hundred diverse ways.”

گفت می‌بینی تو گفتا که بلی ** بر سرت تابان چو بدری کاملی

She said, “Dost thou see (him)?” “Yes,” it replied; “(I see him) shining above thee like a perfect full-moon.

می‌بیاموزد مرا وصف رسول ** زان علوم می‌رهاند زین سفول

He is teaching me the qualities of the Prophet and delivering me by means of that sublimity from this degradation.”

پس رسولش گفت ای طفل رضیع ** چیست نامت باز گو و شو مطیع 3230

Then said the Prophet to it (the infant), “O sucking child, what is thy name? Say (it) forth and comply (with my request).”

گفت نامم پیش حق عبدالعزیز ** عبد عزی پیش این یک مشت حیز

“‘Abdu ’l-‘Azíz,” said the child, “is my name with God; (but) ‘Abd-i ‘Uzzá with this handful of reprobates.