پنج کرت این چنین آواز سخت ** می‌رسید و دل همی‌شد لخت‌لخت

پنج کرت این چنین آواز سخت ** می‌رسید و دل همی‌شد لخت‌لخت 4325

Five times came such a terrible voice, and his heart was being rent piecemeal.

تفسیر آیت واجلب علیهم بخیلک و رجلک

Commentary on the verse (of the Qur’án): “And raise the battle-cry against them with thy horsemen and men on foot.”

تو چو عزم دین کنی با اجتهاد ** دیو بانگت بر زند اندر نهاد

When you earnestly resolve to be religious, the Devil in your nature cries out at you,

که مرو زان سو بیندیش ای غوی ** که اسیر رنج و درویشی شوی

“Go not in that direction! Bethink you, O misguided one; for you will become captive to distress and poverty.

بی‌نوا گردی ز یاران وابری ** خوار گردی و پشیمانی خوری

You will become destitute, you will be cut off from friends, you will be despised, you will feel sorry.”

تو ز بیم بانگ آن دیو لعین ** وا گریزی در ضلالت از یقین

From fear of the outcry of that accursed Devil you flee away from certain truth into error,

که هلا فردا و پس فردا مراست ** راه دین پویم که مهلت پیش ماست 4330

Saying, “Ho, to-morrow is mine and after to-morrow: I will run in the Way of religion, I have (plenty of) time.”

مرگ بینی باز کو از چپ و راست ** می‌کشد همسایه را تا بانگ خاست

Then again you see Death killing your neighbours on left and right, so that the cry (of lamentation) is raised.

باز عزم دین کنی از بیم جان ** مرد سازی خویشتن را یک زمان

Now, in fear of (your) life, you resolve to be religious: for a while, you make yourself a (true) man;

پس سلح بر بندی از علم و حکم ** که من از خوفی نیارم پای کم

So you put on the armour of knowledge and wisdom, saying, “I will not shrink from any danger.”

باز بانگی بر زند بر تو ز مکر ** که بترس و باز گرد از تیغ فقر

Again he (the Devil) deceitfully cries out at you—“Be afraid and turn away from the sword of poverty!”