- Five times came such a terrible voice, and his heart was being rent piecemeal. 4325
- پنج کرت این چنین آواز سخت ** می‌رسید و دل همی‌شد لخت‌لخت
- Commentary on the verse (of the Qur’án): “And raise the battle-cry against them with thy horsemen and men on foot.”
- تفسیر آیت واجلب علیهم بخیلک و رجلک
- When you earnestly resolve to be religious, the Devil in your nature cries out at you,
- تو چو عزم دین کنی با اجتهاد ** دیو بانگت بر زند اندر نهاد
- “Go not in that direction! Bethink you, O misguided one; for you will become captive to distress and poverty.
- که مرو زان سو بیندیش ای غوی ** که اسیر رنج و درویشی شوی
- You will become destitute, you will be cut off from friends, you will be despised, you will feel sorry.”
- بی‌نوا گردی ز یاران وابری ** خوار گردی و پشیمانی خوری
- From fear of the outcry of that accursed Devil you flee away from certain truth into error,
- تو ز بیم بانگ آن دیو لعین ** وا گریزی در ضلالت از یقین
- Saying, “Ho, to-morrow is mine and after to-morrow: I will run in the Way of religion, I have (plenty of) time.” 4330
- که هلا فردا و پس فردا مراست ** راه دین پویم که مهلت پیش ماست
- Then again you see Death killing your neighbours on left and right, so that the cry (of lamentation) is raised.
- مرگ بینی باز کو از چپ و راست ** می‌کشد همسایه را تا بانگ خاست
- Now, in fear of (your) life, you resolve to be religious: for a while, you make yourself a (true) man;
- باز عزم دین کنی از بیم جان ** مرد سازی خویشتن را یک زمان
- So you put on the armour of knowledge and wisdom, saying, “I will not shrink from any danger.”
- پس سلح بر بندی از علم و حکم ** که من از خوفی نیارم پای کم
- Again he (the Devil) deceitfully cries out at you—“Be afraid and turn away from the sword of poverty!”
- باز بانگی بر زند بر تو ز مکر ** که بترس و باز گرد از تیغ فقر