نیم‌دانش دست او را بسته کرد ** جان ببرد الا که خود را خسته کرد

روز گشت و آن مریدان کاسته ** نوحه‌ها از خانه‌شان برخاسته

پیش او آمد هزاران مرد و زن ** کای دو عالم درج در یک پیرهن 2135

این تن تو گر تن مردم بدی ** چون تن مردم ز خنجر گم شدی

با خودی با بی‌خودی دوچار زد ** با خود اندر دیده‌ی خود خار زد

ای زده بر بی‌خودان تو ذوالفقار ** بر تن خود می‌زنی آن هوش دار

زانک بی‌خود فانی است و آمنست ** تا ابد در آمنی او ساکنست

نقش او فانی و او شد آینه ** غیر نقش روی غیر آن جای نه 2140

گر کنی تف سوی روی خود کنی ** ور زنی بر آینه بر خود زنی

ور ببینی روی زشت آن هم توی ** ور ببینی عیسی و مریم توی