عارفانش کیمیاگر گشته‌اند ** تا که شد کانها بر ایشان نژند

دیدن درویش جماعت مشایخ را در خواب و درخواست کردن روزی حلال بی‌مشغول شدن به کسب و از عبادت ماندن و ارشاد ایشان او را و میوه‌های تلخ و ترش کوهی بر وی شیرین شدن به داد آن مشایخ

آن یکی درویش گفت اندر سمر ** خضریان را من بدیدم خواب در

گفتم ایشان را که روزی حلال ** از کجا نوشم که نبود آن وبال

مر مرا سوی کهستان راندند ** میوه‌ها زان بیشه می‌افشاندند 680

که خدا شیرین بکرد آن میوه را ** در دهان تو به همتهای ما

هین بخور پاک و حلال و بی‌حساب ** بی صداع و نقل و بالا و نشیب

پس مرا زان رزق نطقی رو نمود ** ذوق گفت من خردها می‌ربود

گفتم این فتنه‌ست ای رب جهان ** بخششی ده از همه خلقان نهان

شد سخن از من دل خوش یافتم ** چون انار از ذوق می‌بشکافتم 685

گفتم ار چیزی نباشد در بهشت ** غیر این شادی که دارم در سرشت