علم او از جان او جوشد مدام ** پیش او نه مستعار آمد نه وام

رنجور شدن این هلال و بی‌خبری خواجه‌ی او از رنجوری او از تحقیر و ناشناخت و واقف شدن دل مصطفی علیه‌السلام از رنجوری و حال او و افتقاد و عیادت رسول علیه‌السلام این هلال را

از قضا رنجور و ناخوش شد هلال ** مصطفی را وحی شد غماز حال 1150

بد ز رنجوریش خواجه‌ش بی‌خبر ** که بر او بد کساد و بی‌خطر

خفته نه روز اندر آخر محسنی ** هیچ کس از حال او آگاه نی

آنک کس بود و شهنشاه کسان ** عقل صد چون قلزمش هر جا رسان

وحیش آمد رحم حق غم‌خوار شد ** که فلان مشتاق تو بیمار شد

مصطفی بهر هلال با شرف ** رفت از بهر عیادت آن طرف 1155

در پی خورشید وحی آن مه دوان ** وآن صحابه در پیش چون اختران

ماه می‌گوید که اصحابی نجوم ** للسری قدوه و للطاغی رجوم

میر را گفتند که آن سلطان رسید ** او ز شادی بی‌دل و جان برجهید