نی حریف هر که از یاری برید ** پرده‌‌هایش پرده‌‌های ما درید

همچو نی زهری و تریاقی که دید ** همچو نی دمساز و مشتاقی که دید

نی حدیث راه پر خون می‌‌کند ** قصه‌‌های عشق مجنون می‌‌کند

محرم این هوش جز بی‌‌هوش نیست ** مر زبان را مشتری جز گوش نیست‌‌

در غم ما روزها بی‌‌گاه شد ** روزها با سوزها همراه شد 15

روزها گر رفت گو رو باک نیست ** تو بمان ای آن که چون تو پاک نیست‌‌

هر که جز ماهی ز آبش سیر شد ** هر که بی‌‌روزی است روزش دیر شد

درنیابد حال پخته هیچ خام ** پس سخن کوتاه باید و السلام‌‌

بند بگسل، باش آزاد ای پسر ** چند باشی بند سیم و بند زر

گر بریزی بحر را در کوزه‌‌ای ** چند گنجد قسمت یک روزه‌‌ای‌‌ 20

کوزه‌‌ی چشم حریصان پر نشد ** تا صدف قانع نشد پر در نشد

هر که را جامه ز عشقی چاک شد ** او ز حرص و عیب کلی پاک شد

شاد باش ای عشق خوش سودای ما ** ای طبیب جمله علتهای ما

ای دوای نخوت و ناموس ما ** ای تو افلاطون و جالینوس ما

جسم خاک از عشق بر افلاک شد ** کوه در رقص آمد و چالاک شد 25

عشق جان طور آمد عاشقا ** طور مست و خر موسی صاعقا

با لب دمساز خود گر جفتمی ** همچو نی من گفتنیها گفتمی‌‌

هر که او از هم زبانی شد جدا ** بی‌‌زبان شد گر چه دارد صد نوا

چون که گل رفت و گلستان در گذشت ** نشنوی ز ان پس ز بلبل سر گذشت‌‌

جمله معشوق است و عاشق پرده‌‌ای ** زنده معشوق است و عاشق مرده‌‌ای‌‌ 30

چون نباشد عشق را پروای او ** او چو مرغی ماند بی‌‌پر، وای او

من چگونه هوش دارم پیش و پس ** چون نباشد نور یارم پیش و پس‌‌

عشق خواهد کاین سخن بیرون بود ** آینه غماز نبود چون بود

آینه‌‌ت دانی چرا غماز نیست ** ز انکه زنگار از رخش ممتاز نیست‌‌

عاشق شدن پادشاه بر کنیزک رنجور و تدبیر کردن در صحت او

بشنوید ای دوستان این داستان ** خود حقیقت نقد حال ماست آن‌‌ 35