شیر را در قعر پیدا شد که بود ** نقش او آن کش دگر کس می‌‌نمود

شیر را در قعر پیدا شد که بود ** نقش او آن کش دگر کس می‌‌نمود 1325

هر که دندان ضعیفی می‌‌کند ** کار آن شیر غلط بین می‌‌کند

ای بدیده عکس بد بر روی عم ** بد نه عم است آن تویی از خود مرم‌‌

مومنان آیینه‌‌ی همدیگرند ** این خبر می‌‌از پیمبر آورند

پیش چشمت داشتی شیشه‌‌ی کبود ** ز آن سبب عالم کبودت می‌‌نمود

گر نه کوری این کبودی دان ز خویش ** خویش را بد گو، مگو کس را تو بیش‌‌ 1330

مومن ار ینظر بنور الله نبود ** غیب مومن را برهنه چون نمود

چون که تو ینظر بنار الله بدی ** در بدی از نیکویی غافل شدی‌‌

اندک اندک آب بر آتش بزن ** تا شود نار تو نور ای بو الحزن‌‌

تو بزن یا ربنا آب طهور ** تا شود این نار عالم جمله نور

آب دریا جمله در فرمان تست ** آب و آتش ای خداوند آن تست‌‌ 1335

گر تو خواهی آتش آب خوش شود ** ور نخواهی آب هم آتش شود

این طلب در ما هم از ایجاد تست ** رستن از بی‌‌داد یا رب داد تست‌‌

بی‌‌طلب تو این طلب‌‌مان داده‌‌ای ** گنج احسان بر همه بگشاده‌‌ای‌‌

مژده بردن خرگوش سوی نخجیران که شیر در چاه افتاد

چون که خرگوش از رهایی شاد گشت ** سوی نخجیران دوان شد تا به دشت‌‌

شیر را چون دید در چه کشته زار ** چرخ می‌‌زد شادمان تا مرغزار 1340

دست می‌‌زد چون رهید از دست مرگ ** سبز و رقصان در هوا چون شاخ و برگ‌‌

شاخ و برگ از حبس خاک آزاد شد ** سر بر آورد و حریف باد شد

برگها چون شاخ را بشکافتند ** تا به بالای درخت اشتافتند

با زبان شطاه شکر خدا ** می‌‌سراید هر بر و برگی جدا

که بپرورد اصل ما را ذو العطا ** تا درخت استغلظ آمد و استوی‌‌ 1345

جانهای بسته اندر آب و گل ** چون رهند از آب و گلها شاد دل‌‌

در هوای عشق حق رقصان شوند ** همچو قرص بدر بی‌‌نقصان شوند

جسمشان در رقص و جانها خود مپرس ** و آن که گرد جان از آنها خود مپرس‌‌

شیر را خرگوش در زندان نشاند ** ننگ شیری کاو ز خرگوشی بماند