گر نیندی واقفان امر کن ** در جهان رد گشته بودی این سخن‌‌

صد هزاران ز اهل تقلید و نشان ** افکندشان نیم وهمی در گمان‌‌ 2125

که به ظن تقلید و استدلالشان ** قایم است و جمله پر و بالشان‌‌

شبهه‌‌ای انگیزد آن شیطان دون ** در فتند این جمله کوران سر نگون‌‌

پای استدلالیان چوبین بود ** پای چوبین سخت بی‌‌تمکین بود

غیر آن قطب زمان دیده‌‌ور ** کز ثباتش کوه گردد خیره‌‌سر

پای نابینا عصا باشد عصا ** تا نیفتد سر نگون او بر حصا 2130

آن سواری کاو سپه را شد ظفر ** اهل دین را کیست سلطان بصر

با عصا کوران اگر ره دیده‌‌اند ** در پناه خلق روشن دیده‌‌اند

گرنه بینایان بدندی و شهان ** جمله کوران مرده‌‌اندی در جهان‌‌

نی ز کوران کشت آید نه درود ** نه عمارت نه تجارتها و سود

گر نکردی رحمت و افضالتان ** در شکستی چوب استدلالتان‌‌ 2135

این عصا چه بود قیاسات و دلیل ** آن عصا کی دادشان بینا جلیل‌‌

چون عصا شد آلت جنگ و نفیر ** آن عصا را خرد بشکن ای ضریر

او عصاتان داد تا پیش آمدید ** آن عصا از خشم هم بر وی زدید

حلقه‌‌ی کوران به چه کار اندرید ** دیدبان را در میانه آورید

دامن او گیر کاو دادت عصا ** در نگر کادم چها دید از عصی‌‌ 2140

معجزه‌‌ی موسی و احمد را نگر ** چون عصا شد مار و استن با خبر

از عصا ماری و از استن حنین ** پنج نوبت می‌‌زنند از بهر دین‌‌

گرنه نامعقول بودی این مزه ** کی بدی حاجت به چندین معجزه‌‌

هر چه معقول است عقلش می‌‌خورد ** بی‌‌بیان معجزه بی‌‌جر و مد

این طریق بکر نامعقول بین ** در دل هر مقبلی مقبول بین‌‌ 2145

همچنان کز بیم آدم دیو و دد ** در جزایر در رمیدند از حسد

هم ز بیم معجزات انبیا ** سر کشیده منکران زیر گیا

تا به ناموس مسلمانی زی‌‌اند ** در تسلس تا ندانی که کی‌‌اند