زن بر او زد بانگ کای ناموس کیش ** من فسون تو نخواهم خورد بیش‌‌

زن بر او زد بانگ کای ناموس کیش ** من فسون تو نخواهم خورد بیش‌‌ 2315

Kadın ona haykırdı: “Ey namustan gayri bir şeyi olmayan, artık bundan fazla senin afsununu istemem.

ترهات از دعوی و دعوت مگو ** رو سخن از کبر وز نخوت مگو

Yürü git. Gayri bu davadan bahsetme; kibir ve azamete dair saçma sapan şeyler söyleyip durma!

چند حرف طمطراق و کار و بار ** کار و حال خود ببین و شرم دار

Ne vakte kadar bu tumturaklı sözler, bu işler güçler? Kendi halini, kendi işini gör de utan!

کبر زشت و از گدایان زشت‌‌تر ** روز سرد و برف و آن گه جامه تر

Kibir çirkindir ama dilencilerden olursa daha çirkin. Soğuk gün ortalık kar... Bir de elbise ıslak olursa...

چند دعوی و دم و باد و بروت ** ای ترا خانه چو بیت العنکبوت‌‌

Ey örümcek ağı gibi evi olan! Ne vakte kadar dava, çalım; Ne vakte kadar kibir, azamet!

از قناعت کی تو جان افروختی ** از قناعتها تو نام آموختی‌‌ 2320

Sen kanaatten ne vakit canını nurlandırdın ki? Kanaatten ancak bir ad öğrendin.

گفت پیغمبر قناعت چیست گنج ** گنج را تو وا نمی‌‌دانی ز رنج‌‌

Peygamber “Kanaat nedir? Hazinedir” dedi. Sen hazineyi mihnet ve meşakkatten ayırt edemiyorsun.

این قناعت نیست جز گنج روان ** تو مزن لاف ای غم و رنج روان‌‌

Bu kanaat daimî bir hazineden başka bir hazineden başka bir şey değildir. Ey gönüle gam ve elem veren artık beyhude sözlere dalma!

تو مخوانم جفت، کمتر زن بغل ** جفت انصافم نیم جفت دغل‌‌

Yürü bana “Eşim” deme, az koltukla. Ben insafın eşiyim, hilenin değil.

چون قدم با میر و با بگ می‌‌زنی ** چون ملخ را در هوا رگ می‌‌زنی‌‌

Neden padişahtan, beyden dem urup durmaktasın? Yoksulluktan havada sivrisineği bile avlamaktasın.

با سگان زین استخوان در چالشی ** چون نی اشکم تهی در نالشی‌‌ 2325

Bir kemik parçası için köpeklerle dalaşmakta, içi boş ney gibi inleyip durmaktasın.

سوی من منگر به خواری سست سست ** تا نگویم آن چه در رگهای تست‌‌

Bana öyle horlukla kötü kötü bakma ki damarlarının içinde dolaşan sırları söylemeyeyim.

عقل خود را از من افزون دیده‌‌ای ** مر من کم عقل را چون دیده‌‌ای‌‌

Kendi aklını benden fazla görüyorsun; Ya şu az akıllı olan beni nasıl gördün? ( Büsbütün aşağı değil mi?)

همچو گرگ غافل اندر ما مجه ** ای ز ننگ عقل تو بی‌‌عقل به‌‌

Çirkin kurt gibi üstümüze atlama. Senin gibi insanı utandıracak akla sahip olmaktansa akılsızlık daha iyi!

چون که عقل تو عقیله‌‌ی مردم است ** آن نه عقل است آن که مار و کژدم است‌‌

Aklın, insanlara ayak kösteği olunca o akıl, akıl değildir, yılan ve akreptir.

خصم ظلم و مکر تو الله باد ** فضل و عقل تو ز ما کوتاه باد 2330

Senin hile ve zulmünün hasmı Allah olsun; hile elin bize uzanmasın!

هم تو ماری هم فسون‌‌گر ای عجب ** مارگیر و ماری ای ننگ عرب‌‌

Ne şaşılacak şey ki sen hem yılansın, hem afsuncu... Ey Arap, sen yılansın, hem de çirkin yılan!

زاغ اگر زشتی خود بشناختی ** همچو برف از درد و غم بگداختی‌‌

Eğer karga kendi çirkinliğini anlasaydı, derdinden kar gibi erirdi.

مرد افسونگر بخواند چون عدو ** او فسون بر مار و مار افسون بر او

Afsuncu düşman gibi, yılana afsun okur, yılan da onu afsunlar.

گر نبودی دام او افسون مار ** کی فسون مار را گشتی شکار

Yılanın afsunu, yılancıya tuzak olmasaydı yılanın afsununa aldanır, onunla meşgul olur muydu?

مرد افسونگر ز حرص کسب و کار ** در نیابد آن زمان افسون مار 2335

Afsuncu, kazanç hırsına düşünce yılanın kendisini afsunladığını anlamaz.

مار گوید ای فسون‌‌گر هین و هین ** آن خود دیدی فسون من ببین‌‌

Yılan “ Ey afsuncu, kendine gel. Kendi hünerini gördün, bir de benim afsunumu gör!

تو به نام حق فریبی مر مرا ** تا کنی رسوای شور و شر مرا

Sen beni Hak’kın adıyla afsunladın, bu suretle de beni halka rüsvay etmek istedin.

نام حقم بست نه آن رای تو ** نام حق را دام کردی وای تو

Beni Hak’kın adı bağladı, senin tedbirin değil. Hakk’ın adını tuzak yaptın, yazıklar olsun sana!

نام حق بستاند از تو داد من ** من به نام حق سپردم جان و تن‌‌

Senden benim hakkımı Tanrının adı alacak. Ben canımı da Tanrı adına ısmarladım, tenimi de.