آن سبوی آب دانشهای ماست ** و آن خلیفه دجله‌‌ی علم خداست‌‌

ما سبوها پر به دجله می‌‌بریم ** گر نه خر دانیم خود را ما خریم‌‌

باری اعرابی بدان معذور بود ** کو ز دجله بی‌‌خبر بود و ز رود 2850

گر ز دجله با خبر بودی چو ما ** او نبردی آن سبو را جا به جا

بلکه از دجله چو واقف آمدی ** آن سبو را بر سر سنگی زدی‌‌

قبول کردن خلیفه هدیه را و عطا فرمودن با کمال بی‌‌نیازی از آن هدیه و از آن سبو

چون خلیفه دید و احوالش شنید ** آن سبو را پر ز زر کرد و مزید

آن عرب را کرد از فاقه خلاص ** داد بخششها و خلعتهای خاص‌‌

کاین سبو پر زر به دست او دهید ** چون که واگردد سوی دجله‌‌ش برید 2855

از ره خشک آمده ست و از سفر ** از ره آبش بود نزدیکتر

چون به کشتی درنشست و دجله دید ** سجده می‌‌کرد از حیا و می‌‌خمید

کای عجب لطف این شه وهاب را ** وین عجبتر کو ستد آن آب را

چون پذیرفت از من آن دریای جود ** آن چنان نقد دغل را زود زود

کل عالم را سبو دان ای پسر ** کاو بود از علم و خوبی تا به سر 2860

قطره‌‌ای از دجله‌‌ی خوبی اوست ** کان نمی‌‌گنجد ز پری زیر پوست‌‌

گنج مخفی بد ز پری چاک کرد ** خاک را تابان تر از افلاک کرد

گنج مخفی بد ز پری جوش کرد ** خاک را سلطان اطلس پوش کرد

ور بدیدی شاخی از دجله‌‌ی خدا ** آن سبو را او فنا کردی فنا

آن که دیدندش همیشه بی‌‌خودند ** بی‌‌خودانه بر سبو سنگی زدند 2865

ای ز غیرت بر سبو سنگی زده ** و این سبو ز اشکست کاملتر شده‌‌

خم شکسته آب از او ناریخته ** صد درستی زین شکست انگیخته‌‌

جزو جزو خم به رقص است و به حال ** عقل جزوی را نموده این محال‌‌

نی سبو پیدا در این حالت نه آب ** خوش ببین و الله اعلم بالصواب‌‌

چون در معنی زنی بازت کنند ** پر فکرت زن که شهبازت کنند 2870

پر فکرت شد گل آلود و گران ** ز آن که گل خواری ترا گل شد چو نان‌‌

نان گل است و گوشت کمتر خور از این ** تا نمانی همچو گل اندر زمین‌‌