-
گفت آخر شیر فرمودی مرا ** گفت از چه عضو کردی ابتدا
- Usta “ Aslan yap dedin ya” dedi. Kazvinli sordu:” Neresinden başladın?
-
گفت از دمگاه آغازیدهام ** گفت دم بگذار ای دو دیدهام 2990
- Usta “ Kuyruğundan” dedi. Kazvinli dedi ki:” Aman iki gözüm, bırak kuyruğunu.
-
از دم و دمگاه شیرم دم گرفت ** دمگه او دمگهم محکم گرفت
- Aslanın kuyruğu ile kuyruk sokumum sızladı, nefesim kesildi, boğazım tıkandı.
-
شیر بیدم باش گو ای شیر ساز ** که دلم سستی گرفت از زخم گاز
- Aslan, varsın kuyruksuz olsun. İğne yarasından yüreğime fenalık geldi, bayılacağım.”
-
جانب دیگر گرفت آن شخص زخم ** بیمحابا بیمواسا بیز رحم
- Usta, “Kavzinliyi kayırmadan, merhametsizce aslanın bir başka tarafını dövmeye başladı.
-
بانگ کرد او کاین چه اندام است از او ** گفت این گوش است ای مرد نکو
- Yiğit yine bağırdı “Burası neresi?” Usta: “Kulağı” dedi.
-
گفت تا گوشش نباشد ای حکیم ** گوش را بگذار و کوته کن گلیم 2995
- Kazvinli “ Bırak, kulaksız olsun. Orasını da yapma” dedi.
-
جانب دیگر خلش آغاز کرد ** باز قزوینی فغان را ساز کرد
- Usta bu sefer başka bir yerine başlayınca Kazvinli yine feryat etti:
-
کاین سوم جانب چه اندام است نیز ** گفت این است اشکم شیر ای عزیز
- “Bu üçüncü iğne de neresini dövüyor?” Usta:”Azizim, karnı” dedi.
-
گفت تا اشکم نباشد شیر را ** چه شکم باید نگار سیر را
- Kazvinli “Fena acıyor, iğneyi bu kadar çok batırma, bırak, karınsız olsun” deyince
-
خیره شد دلاک و بس حیران بماند ** تا به دیر انگشت در دندان بماند
- Tellâk şaşırdı, hayli müddet parmağı ağzında kaldı.
-
بر زمین زد سوزن از خشم اوستاد ** گفت در عالم کسی را این فتاد 3000
- İğneyi yere atıp “ Âlemde kimse böyle bir hale düştüm mü ki?
-
شیر بیدم و سر و اشکم که دید ** این چنین شیری خدا خود نافرید
- Kuyruksuz, başsız, karınsız aslanı kim gördü? Tanrı bile böyle bir aslan yaratmamıştır” dedi.
-
ای برادر صبر کن بر درد نیش ** تا رهی از نیش نفس گبر خویش
- Kardeş, iğne yarasına sabret ki gâvur nefsin iğnesinden kurtulasın.
-
کان گروهی که رهیدند از وجود ** چرخ و مهر و ماهشان آرد سجود
- Varlıkların kurtulmuş olanlara felek de secde eder, güneş de, ay da.
-
هر که مرد اندر تن او نفس گبر ** مر و را فرمان برد خورشید و ابر
- Vücudunda nefsi ölen kişinin fermanına güneş de tâbidir, bulut da.
-
چون دلش آموخت شمع افروختن ** آفتاب او را نیارد سوختن 3005
- Gönlü ışık yakmayı, şûlelenmeyi öğrenmiş olan kişiyi güneş bile yakamaz.
-
گفت حق در آفتاب منتجم ** ذکر تزاور کذا عن کهفهم
- Tanrı; doğması, batması muayyen olan güneş hakkında “Doğduğu ve battığı zaman onların mağaralarına vurmaz; o mağara hiç güneş yüzü görmezdi”demiştir.
-
خار جمله لطف چون گل میشود ** پیش جزوی کاو سوی کل میرود
- Bir cüzü, külle ulaşırsa o cüz’ün yanında diken bile, gül gibi baştanbaşa letafet kesilir.
-
چیست تعظیم خدا افراشتن ** خویشتن را خوار و خاکی داشتن
- Tanrı’yı ululamak, yüceltmek, nasıl olur? Kendini, varlığını horlamak, toprak mesabesinde tutmakla.
-
چیست توحید خدا آموختن ** خویشتن را پیش واحد سوختن
- Tanrıyı tevhid etmeyi öğrenmek nedir? Kendini tek Tanrı önünde yakıp yok etmek.
-
گر همیخواهی که بفروزی چو روز ** هستی همچون شب خود را بسوز 3010
- Gündüz gibi şûlelenip parlamayı diliyorsan geceye benzeyen varlığını yak!
-
هستیات در هست آن هستی نواز ** همچو مس در کیمیا اندر گداز
- Varlığını o varlığı meydana getirenin varlığında bakırı kimya içinde eritir, yok eder gibi eritir, yok eder gibi erit, yok et (de altın ol)
-
در من و ما سخت کرده ستی دو دست ** هست این جملهی خرابی از دو هست
- Sen, sıkı sıkıya ben’e, yapışmış ( yokluğu ve birliğe ulaşmış) sın. Bütün bozuk düzen işler, bütün bu perişanlıklar, ikilikten meydana çıkıyor.
-
رفتن گرگ و روباه در خدمت شیر به شکار
- Ava giden aslan, kurt ve tilki
-
شیر و گرگ و روبهی بهر شکار ** رفته بودند از طلب در کوهسار
- Bir aslan, bir kurt, bir tilki avlanmak için dağlara düşmüşler.