گفت از دمگاه آغازیده‌‌ام ** گفت دم بگذار ای دو دیده‌‌ام‌‌

گفت از دمگاه آغازیده‌‌ام ** گفت دم بگذار ای دو دیده‌‌ام‌‌ 2990

Usta “ Kuyruğundan” dedi. Kazvinli dedi ki:” Aman iki gözüm, bırak kuyruğunu.

از دم و دمگاه شیرم دم گرفت ** دمگه او دمگهم محکم گرفت‌‌

Aslanın kuyruğu ile kuyruk sokumum sızladı, nefesim kesildi, boğazım tıkandı.

شیر بی‌‌دم باش گو ای شیر ساز ** که دلم سستی گرفت از زخم گاز

Aslan, varsın kuyruksuz olsun. İğne yarasından yüreğime fenalık geldi, bayılacağım.”

جانب دیگر گرفت آن شخص زخم ** بی‌‌محابا بی‌‌مواسا بی‌‌ز رحم‌‌

Usta, “Kavzinliyi kayırmadan, merhametsizce aslanın bir başka tarafını dövmeye başladı.

بانگ کرد او کاین چه اندام است از او ** گفت این گوش است ای مرد نکو

Yiğit yine bağırdı “Burası neresi?” Usta: “Kulağı” dedi.

گفت تا گوشش نباشد ای حکیم ** گوش را بگذار و کوته کن گلیم‌‌ 2995

Kazvinli “ Bırak, kulaksız olsun. Orasını da yapma” dedi.

جانب دیگر خلش آغاز کرد ** باز قزوینی فغان را ساز کرد

Usta bu sefer başka bir yerine başlayınca Kazvinli yine feryat etti:

کاین سوم جانب چه اندام است نیز ** گفت این است اشکم شیر ای عزیز

“Bu üçüncü iğne de neresini dövüyor?” Usta:”Azizim, karnı” dedi.

گفت تا اشکم نباشد شیر را ** چه شکم باید نگار سیر را

Kazvinli “Fena acıyor, iğneyi bu kadar çok batırma, bırak, karınsız olsun” deyince

خیره شد دلاک و بس حیران بماند ** تا به دیر انگشت در دندان بماند

Tellâk şaşırdı, hayli müddet parmağı ağzında kaldı.

بر زمین زد سوزن از خشم اوستاد ** گفت در عالم کسی را این فتاد 3000

İğneyi yere atıp “ Âlemde kimse böyle bir hale düştüm mü ki?

شیر بی‌‌دم و سر و اشکم که دید ** این چنین شیری خدا خود نافرید

Kuyruksuz, başsız, karınsız aslanı kim gördü? Tanrı bile böyle bir aslan yaratmamıştır” dedi.

ای برادر صبر کن بر درد نیش ** تا رهی از نیش نفس گبر خویش‌‌

Kardeş, iğne yarasına sabret ki gâvur nefsin iğnesinden kurtulasın.

کان گروهی که رهیدند از وجود ** چرخ و مهر و ماهشان آرد سجود

Varlıkların kurtulmuş olanlara felek de secde eder, güneş de, ay da.

هر که مرد اندر تن او نفس گبر ** مر و را فرمان برد خورشید و ابر

Vücudunda nefsi ölen kişinin fermanına güneş de tâbidir, bulut da.

چون دلش آموخت شمع افروختن ** آفتاب او را نیارد سوختن‌‌ 3005

Gönlü ışık yakmayı, şûlelenmeyi öğrenmiş olan kişiyi güneş bile yakamaz.

گفت حق در آفتاب منتجم ** ذکر تزاور کذا عن کهفهم‌‌

Tanrı; doğması, batması muayyen olan güneş hakkında “Doğduğu ve battığı zaman onların mağaralarına vurmaz; o mağara hiç güneş yüzü görmezdi”demiştir.

خار جمله لطف چون گل می‌‌شود ** پیش جزوی کاو سوی کل می‌‌رود

Bir cüzü, külle ulaşırsa o cüz’ün yanında diken bile, gül gibi baştanbaşa letafet kesilir.

چیست تعظیم خدا افراشتن ** خویشتن را خوار و خاکی داشتن‌‌

Tanrı’yı ululamak, yüceltmek, nasıl olur? Kendini, varlığını horlamak, toprak mesabesinde tutmakla.

چیست توحید خدا آموختن ** خویشتن را پیش واحد سوختن‌‌

Tanrıyı tevhid etmeyi öğrenmek nedir? Kendini tek Tanrı önünde yakıp yok etmek.

گر همی‌‌خواهی که بفروزی چو روز ** هستی همچون شب خود را بسوز 3010

Gündüz gibi şûlelenip parlamayı diliyorsan geceye benzeyen varlığını yak!

هستی‌‌ات در هست آن هستی نواز ** همچو مس در کیمیا اندر گداز

Varlığını o varlığı meydana getirenin varlığında bakırı kimya içinde eritir, yok eder gibi eritir, yok eder gibi erit, yok et (de altın ol)

در من و ما سخت کرده ستی دو دست ** هست این جمله‌‌ی خرابی از دو هست‌‌

Sen, sıkı sıkıya ben’e, yapışmış ( yokluğu ve birliğe ulaşmış) sın. Bütün bozuk düzen işler, bütün bu perişanlıklar, ikilikten meydana çıkıyor.

رفتن گرگ و روباه در خدمت شیر به شکار

Ava giden aslan, kurt ve tilki

شیر و گرگ و روبهی بهر شکار ** رفته بودند از طلب در کوهسار

Bir aslan, bir kurt, bir tilki avlanmak için dağlara düşmüşler.

تا به پشت همدگر بر صیدها ** سخت بر بندند بار قیدها

Birbirlerine yardım ederek av hayvanlarını adamakıllı yakalamayı, onların yolunu kesmeyi kurmuşlardı.