لشکری ز ارحام سوی خاکدان ** تا ز نر و ماده پر گردد جهان‌‌

لشکری از خاک ز آن سوی اجل ** تا ببیند هر کسی حسن عمل‌‌ 3075

این سخن پایان ندارد هین بتاز ** سوی آن دو یار پاک پاک باز

صفت توحید

گفت یارش کاندر آ ای جمله من ** نی مخالف چون گل و خار چمن‌‌

رشته یکتا شد غلط کم شد کنون ** گر دو تا بینی حروف کاف و نون‌‌

کاف و نون همچون کمند آمد جذوب ** تا کشاند مر عدم را در خطوب‌‌

پس دو تا باید کمند اندر صور ** گر چه یکتا باشد آن دو در اثر 3080

گر دو پا گر چار پا ره را برد ** همچو مقراض دو تا یکتا برد

آن دو همبازان گازر را ببین ** هست در ظاهر خلافی ز آن و ز این‌‌

آن یکی کرباس را در آب زد ** و آن دگر همباز خشکش می‌‌کند

باز او آن خشک را تر می‌‌کند ** گوییا ز استیزه ضد بر می‌‌تند

لیک این دو ضد استیزه نما ** یکدل و یک کار باشد در رضا 3085

هر نبی و هر ولی را مسلکی است ** لیک تا حق می‌‌برد جمله یکی است‌‌

چون که جمع مستمع را خواب برد ** سنگهای آسیا را آب برد

رفتن این آب فوق آسیاست ** رفتنش در آسیا بهر شماست‌‌

چون شما را حاجت طاحون نماند ** آب را در جوی اصلی باز راند

ناطقه سوی دهان تعلیم راست ** ور نه خود آن نطق را جویی جداست‌‌ 3090

می‌‌رود بی‌‌بانگ و بی‌‌تکرارها ** تحتها الأنهار تا گلزارها

ای خدا جان را تو بنما آن مقام ** کاندر او بی‌‌حرف می‌‌روید کلام‌‌

تا که سازد جان پاک از سر قدم ** سوی عرصه‌‌ی دور پهنای عدم‌‌

عرصه‌‌ای بس با گشاد و با فضا ** وین خیال و هست یابد زو نوا

تنگتر آمد خیالات از عدم ** ز آن سبب باشد خیال اسباب غم‌‌ 3095

باز هستی تنگتر بود از خیال ** ز آن شود در وی قمر همچون هلال‌‌

باز هستی جهان حس و رنگ ** تنگتر آمد که زندانی است تنگ‌‌

علت تنگی است ترکیب و عدد ** جانب ترکیب حسها می‌‌کشد