روبه آن دم بر زبان صد شکر راند ** که مرا شیر از پی آن گرگ خواند

روبه آن دم بر زبان صد شکر راند ** که مرا شیر از پی آن گرگ خواند 3115

O zaman tilki “ Aslan, bana bunu kurttan sonra teklif etti” diye yüzlerce şükürde bulundu.

گر مرا اول بفرمودی که تو ** بخش کن این را که بردی جان از او

“ Eğer önce bana, bunu pay et, diye teklif etseydi, ondan canımı kurtarmama imkân mı vardı? “ diye şükürler etti.

پس سپاس او را که ما را در جهان ** کرد پیدا از پس پیشینیان‌‌

Şu halde bizden de Tanrı’ya şükürler olsun ki, bizi ancak helâk olanlardan sonra dünyaya getirdi.

تا شنیدیم آن سیاستهای حق ** بر قرون ماضیه اندر سبق‌‌

Bu suretle Hakk’ın, geçmiş zamanlarda gelip geçen kavimleri nasıl helâk ettiğini duyduk.

تا که ما از حال آن گرگان پیش ** همچو روبه پاس خود داریم بیش‌‌

Nihayet, o önce gelip geçen kurtların halini duyup da tilki gibi kendimizi koruyabiliriz.

امت مرحومه زین رو خواندمان ** آن رسول حق و صادق در بیان‌‌ 3120

İşte Tanrı’nın o Hak Peygamberi, o sözü doğru peygamber, bize bu yüzden “Acınmış ümmet” adını taktı.

استخوان و پشم آن گرگان عیان ** بنگرید و پند گیرید ای مهان‌‌

Ey ulular, o kurtların kemiklerini, tüylerini apaçık görün de bu halden ibret alın!

عاقل از سر بنهد این هستی و باد ** چون شنید انجام فرعونان و عاد

Akıllı, bu varlığı, bu kibir ve gururu terkeder; çünkü Firavun’un halini hatıra getirir.

ور بننهد دیگران از حال او ** عبرتی گیرند از اضلال او

Eğer ululanmayı bırakmaz, ibret almazsa onun azgınlığından başkaları ibret alır!

تهدید کردن نوح علیه السلام مر قوم را که با من مپیچید که من رو پوشم در میان پس به حقیقت با خدای می‌‌پیچید ای مخذولان‌‌

Nuh’un kavmini, “Benimle uğraşmayın. Çünkü ben, Tanrı’nın hicabıyım. Ey ziyankâr merdutlar, hakikatte Tanrı ile uğraşıyorsunuz” diye tehdit etmesi

گفت نوح ای سرکشان من من نی‌‌ام ** من ز جان مرده به جانان می‌‌زی‌‌ام‌‌

Nuh “Ey serkeşler! Ben, ben değilim. Ben, canımdan öldüm, varlığımı terk ettim. Tanrı ile diriyim.

چون بمردم از حواس بو البشر ** حق مرا شد سمع و ادراک و بصر 3125

İnsanlık duygularımı değiştirdiğim için Tanrı bana duyuş, anlayış, görüş oldu.

چون که من من نیستم این دم ز هوست ** پیش این دم هر که دم زد کافر اوست‌‌

Çünkü ben, ben değilim. Bu nefes ondandır. Bu sözün karşısında söz söyleyen, inkârda bulunan kâfirdir” dedi.

هست اندر نقش این روباه شیر ** سوی این روبه نشاید شد دلیر

Bu tilki suretinde aslan gizlidir. Bu tilkinin bulunduğu yerde yiğitlik taslamağa gelmez.

گر ز روی صورتش می‌‌نگروی ** غره‌‌ی شیران از او می‌‌نشنوی‌‌

Sûretine bakıp aslan olduğuna inanmıyorsan ondan aslan kükreyişini de duymuyor musun?

گر نبودی نوح را از حق یدی ** پس جهانی را چرا بر هم زدی‌‌

Nuh’ta Tanrı’dan bir kudret yoktu da bütün dünyayı neden birbirine vurdu?

صد هزاران شیر بود او در تنی ** او چو آتش بود و عالم خرمنی‌‌ 3130

Bir vücutta yüz binlerce aslan vardı. O, ateş gibiydi, âlemse bir harman.

چون که خرمن پاس عشر او نداشت ** او چنان شعله بر آن خرمن گماشت‌‌

Harman, onun onda bir hakkını gözetmeyince o da harmana böyle bir şûleyi saldı, yakıp kül etti.

هر که او در پیش این شیر نهان ** بی‌‌ادب چون گرگ بگشاید دهان‌‌

Kim, bu gizli aslanın önünde kurt gibi ağız açıp edepten dışarı konursa,

همچو گرگ آن شیر بردراندش ** فانتقمنا منهم بر خواندش‌‌

Aslan, kurdu nasıl paraladıysa onu da paralar, ona nasıl “ Fentekamna” âyetini okuduysa buna da okur.

زخم یابد همچو گرگ از دست شیر ** پیش شیر ابله بود کاو شد دلیر

Aslandan pençeyi yer. Aslanın önünde yiğitlik satanın aklı yoktur.

کاشکی آن زخم بر تن آمدی ** تا بدی کایمان و دل سالم بدی‌‌ 3135

Keşke o yara yalnız vücuda gelseydi de gönül ve iman selâmette kalsaydı...

قوتم بگسست چون اینجا رسید ** چون توانم کرد این سر را پدید

Söz buraya gelince kuvvetim kesildi. Bu sırrı nasıl açayım?

همچو آن روبه کم اشکم کنید ** پیش او روباه بازی کم کنید

O tilki gibi siz de boğazınızı az düşünün, onun huzurunda hileye az sapın.

جمله ما و من به پیش او نهید ** ملک ملک اوست ملک او را دهید

Huzurunda bütün bizi, beni terk edin... Mülk, onun mülküdür; mülkü ona teslim edin.

چون فقیر آیید اندر راه راست ** شیر و صید شیر خود آن شماست‌‌

Doğru yola yoksulca gelirseniz aslan da sizindir, aslanın avladığı av da sizin.