یا امید باز گشتنتان نبود ** وعده‌‌ی امروز باطلتان نمود

یا امید باز گشتنتان نبود ** وعده‌‌ی امروز باطلتان نمود 3175

Yoksa tekrar dönüp geleceğinizi ummuyor muydunuz, size bugünün vâdesi bâtıl mı göründü ki? der.

وعده‌‌ی مهمانی‌‌اش را منکری ** پس ز مطبخ خاک و خاکستر بری‌‌

Ona konuk olacağımızı inkâr ediyorsan bu mutfaktan ancak toprak ve kül alabilirsin.

ور نه‌‌ای منکر چنین دست تهی ** در در آن دوست چون پا می‌‌نهی‌‌

İnkâr etmiyorsan niçin böyle elin boş. O sevgilinin kapısına böyle nasıl ayak atacaksın?

اندکی صرفه بکن از خواب و خور ** ارمغان بهر ملاقاتش ببر

Yemeyi, uyumayı biraz azalt da onunla görüşmek için bir armağan götür.

شو قلیل النوم مما یهجعون ** باش در اسحار از یستغفرون‌‌

Geceleri az uyuyanlardan seher çağlarında istiğfar edenlerden ol.

اندکی جنبش بکن همچون جنین ** تا ببخشندت حواس نور بین‌‌ 3180

Sen de rahimdeki çocuk gibi az oyna da sana da nurları gören duygular bağışlasınlar.

وز جهان چون رحم بیرون روی ** از زمین در عرصه‌‌ی واسع شوی‌‌

Rahim gibi olan dünyadan çıkınca yeryüzünden daha geniş bir sahaya dalacaksın.

آن که ارض الله واسع گفته‌‌اند ** عرصه‌‌ای دان کانبیا در رفته‌‌اند

“ Tanrı yeri geniştir” derler ya; o geniş yer, bil peygamberlerin gidip daldıkları sahadır.

دل نگردد تنگ ز آن عرصه‌‌ی فراخ ** نخل تر آن جا نگردد خشک شاخ‌‌

O geniş sahada gönül daralmaz; yaş ağaç, orada kuru dal haline gelmez.

حاملی تو مر حواست را کنون ** کند و مانده می‌‌شوی و سر نگون‌‌

Şimdi duygular, sen de. Fakat bir gün yorgun, bitkin, baş aşağı bir hale geleceksin.

چون که محمولی نه حامل وقت خواب ** ماندگی رفت و شدی بی‌‌رنج و تاب‌‌ 3185

Uykuda duygularını taşımazsın, duygular seni taşır. Bu yorgunluk, bitkinlik gider, eziyetten, sıkıntıdan kurtulursun.

چاشنیی دان تو حال خواب را ** پیش محمولی حال اولیا

Sen uyku halini, velîlerin uyanıkken de duygularını taşımamaları halinde bir çeşni bil.

اولیا اصحاب کهفند ای عنود ** در قیام و در تقلب هم رقود

Be inatçı; velîler, Eshab-ı Kehf’dir. Ayakta olsalar da, yürüyüp gezseler de uykudadırlar.

می‌‌کشدشان بی‌‌تکلف در فعال ** بی‌‌خبر ذات الیمین ذات الشمال‌‌

Tanrı, onları, kendilerinin haberi olmadan işletir; sağa sola çevirir.

چیست آن ذات الیمین فعل حسن ** چیست آن ذات الشمال اشغال تن‌‌

O sağa çevrilme nedir? İyi iş. Ya sola çevrilme? O da bedene, varlığa ait işler.

می‌‌رود این هر دو کار از انبیا ** بی‌‌خبر زین هر دو ایشان چون صدا 3190

Bu iki hal de peygamberlerden, dağdan ses gelir gibi zuhur eder. Onların, her ikisinden de haberleri yoktur.

گر صدایت بشنواند خیر و شر ** ذات کوه از هر دو باشد بی‌‌خبر

Dağ, hayır olsun, şer olsun... Senin sesini sana verir, duyurur. Fakat ikisinden de bihaberdir.

گفتن مهمان یوسف علیه السلام را که آینه آوردمت ارمغان تا هر باری که در وی نگری روی خوب خود بینی مرا یاد کنی‌‌

Konuğun, Yusuf-u Sıddıyk’a “Sana armağan olarak ayna getirdim. Ona her baktıkça güzel yüzünü görür beni hatırlarsın” demesi

گفت یوسف هین بیاور ارمغان ** او ز شرم این تقاضا زد فغان‌‌

Yusuf “Hadi, armağanını çıkar” deyince konuk, bu istekten utanıp âdeta figan ederek.

گفت من چند ارمغان جستم ترا ** ارمغانی در نظر نامد مرا

”Sana getirmek için ne kadar armağan aradıysam hiçbir şeyi beğenmedim, lâyık görmedim.

حبه‌‌ای را جانب کان چون برم ** قطره‌‌ای را سوی عمان چون برم‌‌

Bir habbeyi alıp da madene, bir katrayı alıp da ummana nasıl götürebilirim?

زیره را من سوی کرمان آورم ** گر به پیش تو دل و جان آورم‌‌ 3195

Sana gönül ve can bile getirsem Kirman’a kimyon götürmüş sayılırım.

نیست تخمی کاندر این انبار نیست ** غیر حسن تو که آن را یار نیست‌‌

Senin, misli olmayan güzelliğinden başka bir tohum yoktur ki bu ambarda olmasın.

لایق آن دیدم که من آیینه‌‌ای ** پیش تو آرم چو نور سینه‌‌ای‌‌

Sana gönül nuru gibi bir ayna getirmeyi lâyık gördüm.

تا ببینی روی خوب خود در آن ** ای تو چون خورشید شمع آسمان‌‌

Ey güneş gibi gökyüzünün ışığı olan güzel! Ona baktıkça kendi güzel yüzünü görürsün.

آینه آوردمت ای روشنی ** تا چو بینی روی خود یادم کنی‌‌

Gözümün nuru, sana ayna getirdim, ona bakıp yüzünü gördükçe beni hatırlarsın” dedi.