کر برون آمد بگفت او شادمان ** شکر کش کردم مراعات این زمان‌‌

کر برون آمد بگفت او شادمان ** شکر کش کردم مراعات این زمان‌‌ 3375

Sağır; şükür, böyle bir zamanda hal hatır sorup komşuluk hakkını gözettim diye sevinerek dışarı çıktı.

گفت رنجور این عدوی جان ماست ** ما ندانستیم کاو کان جفاست‌‌

Hasta ise “Bu, bizim canımıza düşmanmış, onun cefa madeni olduğunu bilmiyormuşuz” diyordu.

خاطر رنجور جویان صد سقط ** تا که پیغامش کند از هر نمط

Hatırına yüz türlü kötü şeyler geliyor, ona türlü ,türlü haber göndermeyi kuruyordu.

چون کسی کاو خورده باشد آش بد ** می‌‌بشوراند دلش تا قی کند

Kötü bir yemek yiyenin o yemeği kusuncaya kadar gönlü bulanır.

کظم غیظ این است آن را قی مکن ** تا بیابی در جزا شیرین سخن‌‌

İşte hiddeti yenmek budur; onu kusma ki karşılık tatlı sözler duyasın.

چون نبودش صبر می‌‌پیچید او ** کاین سگ زن روسپی حیز کو 3380

Sabrı olmadığı için hasta kıvranmakta, “ nerede bu kötü sözlü köpek ki.

تا بریزم بر وی آن چه گفته بود ** کان زمان شیر ضمیرم خفته بود

Söylediklerinin hepsine karşılık vereyim. O zaman tamamı ile hastaydım, aslan gibi olan aklım uyumuştu, hatırıma bir şey gelmedi.

چون عیادت بهر دل آرامی است ** این عیادت نیست دشمن کامی است‌‌

Hal hatır sorma, gönül almak ve teselli etmek içindir. Halbuki bu, hatır sorma değil, düşmanlık!

تا ببیند دشمن خود را نزار ** تا بگیرد خاطر زشتش قرار

Düşmanını zayıf ve bitkin bir halde görüp memnun olmak istemiş” diyordu.

بس کسان کایشان ز طاعت گمره‌‌اند ** دل به رضوان و ثواب آن دهند

Nice ibadetten vazgeçmiş, kulluktan çıkmış kişilerin gönüllerinde Tanrı’nın rızasını almak, sevaba nail olmak vardır, bunu umarlar.

خود حقیقت معصیت باشد خفی ** بس کدر کان را تو پنداری صفی‌‌ 3385

Halbuki bu, esasen gizli bir günahtır. Nice bulanık şeyler vardır ki sen, onları sâf ve berrak sanırsın.

همچو آن کر که همی‌‌پنداشته ست ** کو نکویی کرد و آن بر عکس جست‌‌

O sağır gibi...Sağır, iyilik yaptım sanmıştı, halbuki aksi zuhur etti.

او نشسته خوش که خدمت کرده‌‌ام ** حق همسایه به جا آورده‌‌ام‌‌

O, bir hastaya iyilikte bulundum hatırını ele aldım, komşuluk hakkını ele getirdim diye rahatça oturmuştu.

بهر خود او آتشی افروخته ست ** در دل رنجور و خود را سوخته ست‌‌

Halbuki hastanın gönlünde bir ateş alevlenmiş, kendisini de yakmıştı.

فاتقوا النار التی أوقدتم ** إنکم فی المعصیة ازددتم‌‌

Yaktığınız ateşlerden korkun. Siz, onu günahlarınızla çoğalttınız, günahınız yüzünden alevdesiniz.

گفت پیغمبر به یک صاحب ریا ** صل إنک لم تصل یا فتی‌‌ 3390

Peygamber bir riyakâra namaz kıldığı halde “ Ey yiğit kalk, namaz kıl, çünkü senin kıldığın namaz değil” dedi.

از برای چاره‌‌ی این خوفها ** آمد اندر هر نمازی اهدنا

Bu korkular yüzünden her namazda “ ihdinassırâtal müstakîme- sen bizi doğru yola hidayet et” denir.

کاین نمازم را میامیز ای خدا ** با نماز ضالین و اهل ریا

Yani “ Ey Tanrı! Bu namazımı yolunu azıtmışların, riyakârların namazıyla karıştırma.”

از قیاسی که بکرد آن کر گزین ** صحبت ده ساله باطل شد بدین‌‌

O sağır adamın seçtiği kıyas yüzünden on yıllık konuşma hiç olup gitti.

خاصه ای خواجه قیاس حس دون ** اندر آن وحیی که هست از حد فزون‌‌

Ulu kişi, hele bu kıyas, tavsif edilemeyecek vahiyde aşağılık duygusunun kıyası olursa...

گوش حس تو به حرف ار در خور است ** دان که گوش غیب گیر تو کر است‌‌ 3395

Senin duygu kulağın harfleri anlayabilirse de bil ki gaybı duyan kulağın sağırdır.

اول کسی که در مقابله‌‌ی نص قیاس آورد ابلیس بود

Nas karşısında ilk olarak kıyası ileri süren İblis’ti

اول آن کس کاین قیاسکها نمود ** پیش انوار خدا ابلیس بود

Tanrı nurlarına karşı bu kıyasçıkları ileri süren ilk kişi, İblisti.

گفت نار از خاک بی‌‌شک بهتر است ** من ز نار و او ز خاک اکدر است‌‌

Dedi ki: “ Şüphe yok, ateş topraktan daha iyidir. Ben ateşten yaratıldım Âdem kapkara topraktan.

پس قیاس فرع بر اصلش کنیم ** او ز ظلمت ما ز نور روشنیم‌‌

Şu halde fer’i, asla nispetle mukayese edelim: O zulmettendir, biz aydın nurdan.”

گفت حق نی بل که لا انساب شد ** زهد و تقوی فضل را محراب شد

Tanrı “ Hayır, soy sop yok. Zâhitlik ve şüpheli şeylerden çekinmek, faziletin mihrabıdır.