حامل‌‌اند و خود ز جهل افراشته ** راکب و محمول ره پنداشته‌‌

باش تا روزی که محمولان حق ** اسب تازان بگذرند از نه طبق‌‌

تعرج الروح إلیه و الملک ** من عروج الروح یهتز الفلک‌‌ 3440

همچو طفلان جمله‌‌تان دامن سوار ** گوشه‌‌ی دامن‌‌گرفته اسب‌‌وار

از حق إن الظن لا يغنی رسید ** مرکب ظن بر فلک‌‌ها کی دوید

اغلب الظنین فی ترجیح ذا ** لا تماری الشمس فی توضیحها

آن گهی بینید مرکبهای خویش ** مرکبی سازیده‌‌اید از پای خویش‌‌

وهم و فکر و حس و ادراک شما ** همچو نی دان مرکب کودک هلا 3445

علمهای اهل دل حمالشان ** علمهای اهل تن احمالشان‌‌

علم چون بر دل زند یاری شود ** علم چون بر تن زند باری شود

گفت ایزد یحمل اسفاره ** بار باشد علم کان نبود ز هو

علم کان نبود ز هو بی‌‌واسطه ** آن نپاید همچو رنگ ماشطه‌‌

لیک چون این بار را نیکو کشی ** بار بر گیرند و بخشندت خوشی‌‌ 3450

هین مکش بهر هوا آن بار علم ** تا ببینی در درون انبار علم‌‌

تا که بر رهوار علم آیی سوار ** بعد از آن افتد ترا از دوش بار

از هواها کی رهی بی‌‌جام هو ** ای ز هو قانع شده با نام هو

از صفت و ز نام چه زاید خیال ** و آن خیالش هست دلال وصال‌‌

دیده‌‌ای دلال بی‌‌مدلول هیچ ** تا نباشد جاده نبود غول هیچ‌‌ 3455

هیچ نامی بی‌‌حقیقت دیده‌‌ای ** یا ز گاف و لام گل گل چیده‌‌ای‌‌

اسم خواندی رو مسمی را بجو ** مه به بالا دان نه اندر آب جو

گر ز نام و حرف خواهی بگذری ** پاک کن خود را ز خود هین یک سری‌‌

همچو آهن ز آهنی بی‌‌رنگ شو ** در ریاضت آینه‌‌ی بی‌‌زنگ شو

خویش را صافی کن از اوصاف خود ** تا ببینی ذات پاک صاف خود 3460

بینی اندر دل علوم انبیا ** بی‌‌کتاب و بی‌‌معید و اوستا

گفت پیغمبر که هست از امتم ** کاو بود هم گوهر و هم همتم‌‌