شکر ایزد را و عیسی را که ما ** گشته‌‌ایم آن کیش حق را رهنما

از جهود و از جهودی رسته‌‌ام ** تا به زناری میان را بسته‌‌ام‌‌

دور دور عیسی است ای مردمان ** بشنوید اسرار کیش او به جان‌‌ 360

کرد با وی شاه آن کاری که گفت ** خلق حیران مانده ز ان مکر نهفت‌‌

راند او را جانب نصرانیان ** کرد در دعوت شروع او بعد از آن‌‌

قبول کردن نصارا مکر وزیر را

صد هزاران مرد ترسا سوی او ** اندک اندک جمع شد در کوی او

او بیان می‌‌کرد با ایشان به راز ** سر انگلیون و زنار و نماز

او به ظاهر واعظ احکام بود ** لیک در باطن صفیر و دام بود 365

بهر این بعضی صحابه از رسول ** ملتمس بودند مکر نفس غول‌‌

کاو چه آمیزد ز اغراض نهان ** در عبادتها و در اخلاص جان‌‌

فضل طاعت را نجستندی از او ** عیب ظاهر را بجستندی که کو

مو به مو و ذره ذره مکر نفس ** می‌‌شناسیدند چون گل از کرفس‌‌

موشکافان صحابه هم در آن ** وعظ ایشان خیره گشتندی به جان‌‌ 370

متابعت نصارا وزیر را

دل بدو دادند ترسایان تمام ** خود چه باشد قوت تقلید عام‌‌

در درون سینه مهرش کاشتند ** نایب عیساش می‌‌پنداشتند

او به سر دجال یک چشم لعین ** ای خدا فریادرس نعم المعین‌‌

صد هزاران دام و دانه ست ای خدا ** ما چو مرغان حریص بی‌‌نوا

دم‌‌به‌‌دم ما بسته‌‌ی دام نویم ** هر یکی گر باز و سیمرغی شویم‌‌ 375

می‌‌رهانی هر دمی ما را و باز ** سوی دامی می‌‌رویم ای بی‌‌نیاز

ما در این انبار گندم می‌‌کنیم ** گندم جمع آمده گم می‌‌کنیم‌‌

می‌‌نیندیشیم آخر ما به هوش ** کین خلل در گندم است از مکر موش‌‌

موش تا انبار ما حفره زده ست ** وز فنش انبار ما ویران شده ست‌‌

اول ای جان دفع شر موش کن ** وانگهان در جمع گندم جوش کن‌‌ 380

بشنو از اخبار آن صدر الصدور ** لا صلاة تم الا بالحضور

گر نه موشی دزد در انبار ماست ** گندم اعمال چل ساله کجاست‌‌