تا احب لله آید نام من ** تا که ابغض لله آید کام من‌‌

تا که اعطا لله آید جود من ** تا که امسک لله آید بود من‌‌

بخل من لله عطا لله و بس ** جمله لله‌‌ام نیم من آن کس‌‌ 3805

و آن چه لله می‌‌کنم تقلید نیست ** نیست تخییل و گمان جز دید نیست‌‌

ز اجتهاد و از تحری رسته‌‌ام ** آستین بر دامن حق بسته‌‌ام‌‌

گر همی‌‌پرم همی‌‌بینم مطار ** ور همی‌‌گردم همی‌‌بینم مدار

ور کشم باری بدانم تا کجا ** ماهم و خورشید پیشم پیشوا

بیش از این با خلق گفتن روی نیست ** بحر را گنجایی اندر جوی نیست‌‌ 3810

پست می‌‌گویم به اندازه‌‌ی عقول ** عیب نبود این بود کار رسول‌‌

از غرض حرم گواهی حر شنو ** که گواهی بندگان نه ارزد دو جو

در شریعت مر گواهی بنده را ** نیست قدری وقت دعوی و قضا

گر هزاران بنده باشندت گواه ** بر نسنجد شرع ایشان را به کاه‌‌

بنده‌‌ی شهوت بتر نزدیک حق ** از غلام و بندگان مسترق‌‌ 3815

کاین به یک لفظی شود از خواجه حر ** و آن زید شیرین و میرد سخت مر

بنده‌‌ی شهوت ندارد خود خلاص ** جز به فضل ایزد و انعام خاص‌‌

در چهی افتاد کان را غور نیست ** و آن گناه اوست جبر و جور نیست‌‌

در چهی انداخت او خود را که من ** در خور قعرش نمی‌‌یابم رسن‌‌

بس کنم گر این سخن افزون شود ** خود جگر چه بود که خارا خون شود 3820

این جگرها خون نشد نز سختی است ** غفلت و مشغولی و بد بختی است‌‌

خون شود روزی که خونش سود نیست ** خون شو آن وقتی که خون مردود نیست‌‌

چون گواهی بندگان مقبول نیست ** عدل او باشد که بنده‌‌ی غول نیست‌‌

گشت ارسلناک شاهد در نذر ** ز آن که بود از کون او حر ابن حر

چون که حرم خشم کی بندد مرا ** نیست اینجا جز صفات حق در آ 3825

اندر آ کازاد کردت فضل حق ** ز آن که رحمت داشت بر خشمش سبق‌‌

اندر آ اکنون که رستی از خطر ** سنگ بودی کیمیا کردت گهر