-
گفت اگر رانید این را بر زبان ** یک یهودی خود نماند در جهان
- Peygamber “Eğer bunu dillerine getirirlerse dünyada tek bir yahudi bile kalmaz” dedi.
-
پس یهودان مال بردند و خراج ** که مکن رسوا تو ما را ای سراج
- Bunun üzerine yahudiler ; “Ey din ışığı, bizi rüsvay etme! Diyerek mal ve haraç verdiler.
-
این سخن را نیست پایانی پدید ** دست با من ده چو چشمت دوست دید
- Bu sözün sonu görünmez. Mademki gözün sevgiliyi gördü, ver elini bana!
-
گفتن امیر المؤمنین علی کرم الله وجهه با قرین خود که چون خدو انداختی در روی من نفس من جنبید و اخلاص عمل نماند، مانع کشتن تو آن شد
- Emîr-ül Müminîn Ali Kerremallâhu Vechehu’nun, arkadaşına “Sen benim yüzüme tükürünce nefsim kabardı, savaşımda ihlâs kalmadı. Seni öldürmeme mâni buydu” demesi
-
گفت امیر المؤمنین با آن جوان ** که به هنگام نبرد ای پهلوان 3975
- Emirül Müminin, o gence dedi ki: “Ey yiğit! Savaşırken,
-
چون خدو انداختی در روی من ** نفس جنبید و تبه شد خوی من
- Sen benim yüzüme tükürünce nefsim kabardı, hiddet ettim, huyum harap berbat bir hale geldi.
-
نیم بهر حق شد و نیمی هوا ** شرکت اندر کار حق نبود روا
- Öyle bir hale geldim ki o anda savaşımın yarısı Tanrı içindi, yarısı nefsim için. Tanrı işinde ortaklık yaraşmaz.
-
تو نگاریدهی کف مولاستی ** آن حقی کردهی من نیستی
- Sen Tanrı nakışısın: Seni, o, kudret eliyle yarattı, bezedi. Onunsun, benim değil.
-
نقش حق را هم به امر حق شکن ** بر زجاجهی دوست سنگ دوست زن
- Tanrı’nın nakışını yine Tanrı eliyle kır; sevgilinin camına sevgilinin taşını at!”
-
گبر این بشنید و نوری شد پدید ** در دل او تا که زناری برید 3980
- Kâfir bu sözü işitti, gönlünde öyle bir nur zuhur etti ki zünnarını kesti.
-
گفت من تخم جفا میکاشتم ** من ترا نوعی دگر پنداشتم
- “Ben, cefa tohumunu ekmiştim, seni başka türlü sanıyordum.
-
تو ترازوی احد خو بودهای ** بل زبانهی هر ترازو بودهای
- Halbuki sen Tanrı huylu bir teraziymişsin, hattâ her terazinin oku senmişsin!
-
تو تبار و اصل و خویشم بودهای ** تو فروغ شمع کیشم بودهای
- Meğer sen benim soyum sopummuşsun; meğer çırağımın, dinimin aydınlığı senmişsin!
-
من غلام آن چراغ چشم جو ** که چراغت روشنی پذرفت از او
- Ben o görür göz arayan çırağın kulu, kölesiyim ki senin çırağın da ondan nurlanmış, aydınlanmıştır...
-
من غلام موج آن دریای نور ** که چنین گوهر بر آرد در ظهور 3985
- Ben, o nur denizinin kulu, kurbanıyım ki böyle bir inci izhar eder.
-
عرضه کن بر من شهادت را که من ** مر ترا دیدم سرافراز زمن
- Bana kelime-i şahadeti söyle, bende söyleyeyim ki seni zamanın en yücesi gördüm” dedi.
-
قرب پنجه کس ز خویش و قوم او ** عاشقانه سوی دین کردند رو
- Onlar beraber akrabasından, kavminden elli kişiye yakın kimse de âşıkçasına dine yüz tuttular, müslüman oldular.
-
او به تیغ حلم چندین حلق را ** وا خرید از تیغ و چندین خلق را
- Ali, ilim kılıcıyla bu kadar boğazı, bu kadar halkı kılıçtan kurtardı.
-
تیغ حلم از تیغ آهن تیزتر ** بل ز صد لشکر ظفر انگیزتر
- Hilim kılıcı, demir kılıçtan daha keskin, hattâ yüzlerce ordudan daha galip, daha üstündür.
-
ای دریغا لقمهای دو خورده شد ** جوشش فکرت از آن افسرده شد 3990
- Yazıklar olsun ki iki lokmacık yendi de bu yüzden fikir çoşkunluğu dondu, yatıştı.
-
گندمی خورشید آدم را کسوف ** چون ذنب شعشاع بدری را خسوف
- Bir buğday tanesi, Âdem Peygamberin güneşinin tutulmasına... Arzın, güneş ile ay arasına girmesi, dolunayın kararmasına sebep oldu.
-
اینت لطف دل که از یک مشت گل ** ماه او چون میشود پروین گسل
- İşte sana gönlün letafeti! Bir avuç balçıktan (bir iki lokma ekmekten) ay darmadağın bir hale gelmekte!
-
نان چو معنی بود خوردش سود بود ** چون که صورت گشت انگیزد جحود
- Ekmek manevi olursa yenmesinde fayda var. Fakat bildiğimiz ekmeğin faydası yok, kalbi daraltıyor.
-
همچو خار سبز کاشتر میخورد ** ز ان خورش صد نفع و لذت میبرد
- Manevi ekmek, yeşil diken gibi... deve yiyince yüz türlü fayda, yüzlerce lezzet bulmakta.
-
چون که آن سبزیش رفت و خشک گشت ** چون همان را میخورد اشتر ز دشت 3995
- Fakat yeşilliği gitti de kurudu mu, onu çölde deve yiyince;
-
میدراند کام و لنجش ای دریغ ** کان چنان ورد مربی گشت تیغ
- Damağını avurdunu yırtar, paralar. Yazıklar olsun; öyle yetişmiş gül kılıç kesildi.