ای بسی اصحاب کهف اندر جهان ** پهلوی تو پیش تو هست این زمان‌‌

ای بسی اصحاب کهف اندر جهان ** پهلوی تو پیش تو هست این زمان‌‌ 405

غار با او یار با او در سرود ** مهر بر چشم است و بر گوشت چه سود

قصه‌‌ی دیدن خلیفه لیلی را

گفت لیلی را خلیفه کان توی ** کز تو مجنون شد پریشان و غوی‌‌

از دگر خوبان تو افزون نیستی ** گفت خامش چون تو مجنون نیستی‌‌

هر که بیدار است او در خواب‌‌تر ** هست بیداریش از خوابش بتر

چون به حق بیدار نبود جان ما ** هست بیداری چو در بندان ما 410

جان همه روز از لگدکوب خیال ** وز زیان و سود وز خوف زوال‌‌

نی صفا می‌‌ماندش نی لطف و فر ** نی به سوی آسمان راه سفر

خفته آن باشد که او از هر خیال ** دارد اومید و کند با او مقال‌‌

دیو را چون حور بیند او به خواب ** پس ز شهوت ریزد او با دیو آب‌‌

چون که تخم نسل را در شوره ریختا ** و به خویش آمد خیال از وی گریخت‌‌ 415

ضعف سر بیند از آن و تن پلید ** آه از آن نقش پدید ناپدید

مرغ بر بالا و زیر آن سایه‌‌اش ** می‌‌دود بر خاک پران مرغ‌‌وش‌‌

ابلهی صیاد آن سایه شود ** می‌‌دود چندان که بی‌‌مایه شود

بی‌‌خبر کان عکس آن مرغ هواست ** بی‌‌خبر که اصل آن سایه کجاست‌‌

تیر اندازد به سوی سایه او ** ترکشش خالی شود از جستجو 420

ترکش عمرش تهی شد عمر رفت ** از دویدن در شکار سایه تفت‌‌

سایه‌‌ی یزدان چو باشد دایه‌‌اش ** وارهاند از خیال و سایه‌‌اش‌‌

سایه‌‌ی یزدان بود بنده‌‌ی خدا ** مرده او زین عالم و زنده‌‌ی خدا

دامن او گیر زودتر بی‌‌گمان ** تا رهی در دامن آخر زمان‌‌

کيف مد الظل نقش اولیاست ** کاو دلیل نور خورشید خداست‌‌ 425

اندر این وادی مرو بی‌‌این دلیل ** لا أحب الآفلین گو چون خلیل‌‌

رو ز سایه آفتابی را بیاب ** دامن شه شمس تبریزی بتاب‌‌

ره ندانی جانب این سور و عرس ** از ضیاء الحق حسام الدین بپرس‌‌

ور حسد گیرد ترا در ره گلو ** در حسد ابلیس را باشد غلو