چون بر آرد پر بپرد او به خود ** بی‌‌تکلف بی‌‌صفیر نیک و بد

دیو را نطق تو خامش می‌‌کند ** گوش ما را گفت تو هش می‌‌کند 585

گوش ما هوش است چون گویا تویی ** خشک ما بحر است چون دریا تویی‌‌

با تو ما را خاک بهتر از فلک ** ای سماک از تو منور تا سمک‌‌

بی‌‌تو ما را بر فلک تاریکی است ** با تو ای ماه این فلک باری کی است‌‌

صورت رفعت بود افلاک را ** معنی رفعت روان پاک را

صورت رفعت برای جسمهاست ** جسمها در پیش معنی اسمهاست‌‌ 590

جواب گفتن وزیر که خلوت را نمی‌‌شکنم

گفت حجتهای خود کوته کنید ** پند را در جان و در دل ره کنید

گر امینم متهم نبود امین ** گر بگویم آسمان را من زمین‌‌

گر کمالم با کمال انکار چیست ** ور نیم این زحمت و آزار چیست‌‌

من نخواهم شد از این خلوت برون ** ز آن که مشغولم به احوال درون‌‌

اعتراض مریدان در خلوت وزیر

جمله گفتند ای وزیر انکار نیست ** گفت ما چون گفتن اغیار نیست‌‌ 595

اشک دیده‌‌ست از فراق تو دوان ** آه آه است از میان جان روان‌‌

طفل با دایه نه استیزد و لیک ** گرید او گر چه نه بد داند نه نیک‌‌

ما چون چنگیم و تو زخمه می‌‌زنی ** زاری از ما نی تو زاری می‌‌کنی‌‌

ما چو ناییم و نوا در ما ز تست ** ما چو کوهیم و صدا در ما ز تست‌‌

ما چو شطرنجیم اندر برد و مات ** برد و مات ما ز تست ای خوش صفات‌‌ 600

ما که باشیم ای تو ما را جان جان ** تا که ما باشیم با تو در میان‌‌

ما عدمهاییم و هستیهای ما ** تو وجود مطلقی فانی نما

ما همه شیران ولی شیر علم ** حمله‌‌شان از باد باشد دم‌‌به‌‌دم‌‌

حمله شان پیدا و ناپیداست باد ** آن که ناپیداست هرگز کم مباد

باد ما و بود ما از داد تست ** هستی ما جمله از ایجاد تست‌‌ 605

لذت هستی نمودی نیست را ** عاشق خود کرده بودی نیست را

لذت انعام خود را وامگیر ** نقل و باده و جام خود را وامگیر

ور بگیری کیت جستجو کند ** نقش با نقاش چون نیرو کند