جوزها بشکست و آن کان مغز داشت ** بعد کشتن روح پاک نغز داشت‌‌

کشتن و مردن که بر نقش تن است ** چون انار و سیب را بشکستن است‌‌

آن چه شیرین است او شد ناردانگ ** و آن که پوسیده ست نبود غیر بانگ‌‌

آن چه با معنی است خود پیدا شود ** و آن چه پوسیده ست او رسوا شود

رو به معنی کوش ای صورت پرست ** ز آن که معنی بر تن صورت پر است‌‌ 710

همنشین اهل معنی باش تا ** هم عطا یابی و هم باشی فتا

جان بی‌‌معنی در این تن بی‌‌خلاف ** هست همچون تیغ چوبین در غلاف‌‌

تا غلاف اندر بود با قیمت است ** چون برون شد سوختن را آلت است‌‌

تیغ چوبین را مبر در کارزار ** بنگر اول تا نگردد کار زار

گر بود چوبین برو دیگر طلب ** ور بود الماس پیش آ با طرب‌‌ 715

تیغ در زرادخانه‌‌ی اولیاست ** دیدن ایشان شما را کیمیاست‌‌

جمله دانایان همین گفته همین ** هست دانا رحمة للعالمین‌‌

گر اناری می‌‌خری خندان بخر ** تا دهد خنده ز دانه‌‌ی او خبر

ای مبارک خنده‌‌اش کاو از دهان ** می‌‌نماید دل چو در از درج جان‌‌

نامبارک خنده‌‌ی آن لاله بود ** کز دهان او سیاهی دل نمود 720

نار خندان باغ را خندان کند ** صحبت مردانت از مردان کند

گر تو سنگ صخره و مرمر شوی ** چون به صاحب دل رسی گوهر شوی‌‌

مهر پاکان در میان جان نشان ** دل مده الا به مهر دل خوشان‌‌

کوی نومیدی مرو امیدهاست ** سوی تاریکی مرو خورشیدهاست‌‌

دل ترا در کوی اهل دل کشد ** تن ترا در حبس آب و گل کشد 725

هین غذای دل بده از هم دلی ** رو بجو اقبال را از مقبلی‌‌

تعظیم نعت مصطفی علیه السلام که مذکور بود در انجیل

بود در انجیل نام مصطفی ** آن سر پیغمبران بحر صفا

بود ذکر حلیه‌‌ها و شکل او ** بود ذکر غزو و صوم و اکل او

طایفه‌‌ی نصرانیان بهر ثواب ** چون رسیدندی بدان نام و خطاب‌‌

بوسه دادندی بر آن نام شریف ** رو نهادندی بر آن وصف لطیف‌‌ 730