چون ز گرگی وارهد محرم شود ** چون سگ کهف از بنی آدم شود

چون ابو بکر از محمد برد بو ** گفت هذا لیس وجه کاذب‏

چون نبد بو جهل از اصحاب درد ** دید صد شق قمر باور نکرد 2060

دردمندی کش ز بام افتاد طشت ** زو نهان کردیم حق پنهان نگشت‏

و انکه او جاهل بد از دردش بعید ** چند بنمودند و او آن را ندید

آینه‏ی دل صاف باید تا در او ** واشناسی صورت زشت از نکو

ترک گفتن آن مرد ناصح بعد از مبالغه‏ی پند مغرور خرس را

آن مسلمان ترک ابله کرد و تفت ** زیر لب لاحول‏گویان باز رفت‏

گفت چون از جد و پندم وز جدال ** در دل او بیش می‏زاید خیال‏ 2065

پس ره پند و نصیحت بسته شد ** امر أعرض عنهم پیوسته شد

چون دوایت می‏فزاید درد پس ** قصه با طالب بگو بر خوان عبس‏

چون که اعمی طالب حق آمده ست ** بهر فقر او را نشاید سینه خست‏

تو حریصی بر رشاد مهتران ** تا بیاموزند عام از سروران‏

احمدا دیدی که قومی از ملوک ** مستمع گشتند گشتی خوش که بوک‏ 2070

این رئیسان یار دین گردند خوش ** بر عرب اینها سرند و بر حبش‏

بگذرد این صیت از بصره و تبوک ** ز انکه الناس علی دین الملوک‏

زین سبب تو از ضریر مهتدی ** رو بگردانیدی و تنگ آمدی‏

که در این فرصت کم افتد این مناخ ** تو ز یارانی و وقت تو فراخ‏

مزدحم می‏گردیم در وقت تنگ ** این نصیحت می‏کنم نه از خشم و جنگ‏ 2075

احمدا نزد خدا این یک ضریر ** بهتر از صد قیصر است و صد وزیر

یاد الناس معادن هین بیار ** معدنی باشد فزون از صد هزار

معدن لعل و عقیق مکتنس ** بهتر است از صد هزاران کان مس‏

احمدا اینجا ندارد مال سود ** سینه باید پر ز عشق و درد و دود

اعمی روشن دل آمد در مبند ** پند او را ده که حق اوست پند 2080

گر دو سه ابله ترا منکر شدند ** تلخ کی گردی چو هستی کان قند

گر دو سه ابله ترا تهمت نهند ** حق برای تو گواهی می‏دهد