منگر اندر نقش زشت و خوب خویش ** بنگر اندر عشق و در مطلوب خویش

منگر آنک تو حقیری یا ضعیف ** بنگر اندر همت خود ای شریف

تو به هر حالی که باشی می‌طلب ** آب می‌جو دایما ای خشک‌لب

کان لب خشکت گواهی می‌دهد ** کو بخر بر سر منبع رسد 1440

خشکی لب هست پیغامی ز آب ** که بمات آرد یقین این اضطراب

کین طلب‌کاری مبارک جنبشیست ** این طلب در راه حق مانع کشیست

این طلب مفتاح مطلوبات تست ** این سپاه و نصرت رایات تست

این طلب همچون خروسی در صیاح ** می‌زند نعره که می‌آید صباح

گرچه آلت نیستت تو می‌طلب ** نیست آلت حاجت اندر راه رب 1445

هر که را بینی طلب‌کار ای پسر ** یار او شو پیش او انداز سر

کز جوار طالبان طالب شوی ** وز ظلال غالبان غالب شوی

گر یکی موری سلیمانی بجست ** منگر اندر جستن او سست سست

هرچه داری تو ز مال و پیشه‌ای ** نه طلب بود اول و اندیشه‌ای

حکایت آن شخص کی در عهد داود شب و روز دعا می‌کرد کی مرا روزی حلال ده بی رنج

آن یکی در عهد داوود نبی ** نزد هر دانا و پیش هر غبی 1450

این دعا می‌کرد دایم کای خدا ** ثروتی بی رنج روزی کن مرا

چون مرا تو آفریدی کاهلی ** زخم‌خواری سست‌جنبی منبلی

بر خران پشت‌ریش بی‌مراد ** بار اسپان و استران نتوان نهاد

کاهلم چون آفریدی ای ملی ** روزیم ده هم ز راه کاهلی

کاهلم من سایه‌ی خسپم در وجود ** خفتم اندر سایه‌ی این فضل و جود 1455

کاهلان و سایه‌خسپان را مگر ** روزیی بنوشته‌ای نوعی دگر

هر که را پایست جوید روزیی ** هر که را پا نیست کن دلسوزیی

رزق را می‌ران به سوی آن حزین ** ابر را باران به سوی هر زمین

چون زمین را پا نباشد جود تو ** ابر را راند به سوی او دوتو

طفل را چون پا نباشد مادرش ** آید و ریزد وظیفه بر سرش 1460

روزیی خواهم بناگه بی تعب ** که ندارم من ز کوشش جز طلب