عیب باشد اول دین و صلاح ** لحن خواندن لفظ حی عل فلاح

عیب باشد اول دین و صلاح ** لحن خواندن لفظ حی عل فلاح 175

خشم پیغامبر بجوشید و بگفت ** یک دو رمزی از عنایات نهفت

کای خسان نزد خدا هی بلال ** بهتر از صد حی و خی و قیل و قال

وا مشورانید تا من رازتان ** وا نگویم آخر و آغازتان

گر نداری تو دم خوش در دعا ** رو دعا می‌خواه ز اخوان صفا

امر حق به موسی علیه السلام که مرا به دهانی خوان کی بدان دهان گناه نکرده‌ای

گفت ای موسی ز من می‌جو پناه ** با دهانی که نکردی تو گناه 180

گفت موسی من ندارم آن دهان ** گفت ما را از دهان غیر خوان

از دهان غیر کی کردی گناه ** از دهان غیر بر خوان کای اله

آنچنان کن که دهانها مر ترا ** در شب و در روزها آرد دعا

از دهانی که نکردستی گناه ** و آن دهان غیر باشد عذر خواه

یا دهان خویشتن را پاک کن ** روح خود را چابک و چالاک کن 185

ذکر حق پاکست چون پاکی رسید ** رخت بر بندد برون آید پلید

می‌گریزد ضدها از ضدها ** شب گریزد چون بر افروزد ضیا

چون در آید نام پاک اندر دهان ** نه پلیدی ماند و نه اندهان

بیان آنک الله گفتن نیازمند عین لبیک گفتن حق است

آن یکی الله می‌گفتی شبی ** تا که شیرین می‌شد از ذکرش لبی

گفت شیطان آخر ای بسیارگو ** این همه الله را لبیک کو 190

می‌نیاید یک جواب از پیش تخت ** چند الله می‌زنی با روی سخت

او شکسته‌دل شد و بنهاد سر ** دید در خواب او خضر را در خضر

گفت هین از ذکر چون وا مانده‌ای ** چون پشیمانی از آن کش خوانده‌ای

گفت لبیکم نمی‌آید جواب ** زان همی‌ترسم که باشم رد باب

گفت آن الله تو لبیک ماست ** و آن نیاز و درد و سوزت پیک ماست 195

حیله‌ها و چاره‌جوییهای تو ** جذب ما بود و گشاد این پای تو

ترس و عشق تو کمند لطف ماست ** زیر هر یا رب تو لبیکهاست

جان جاهل زین دعا جز دور نیست ** زانک یا رب گفتنش دستور نیست

بر دهان و بر دلش قفلست و بند ** تا ننالد با خدا وقت گزند