جذب اجزا روح را تعلیم کرد ** چون نداند جذب اجزا شاه فرد

جامع این ذره‌ها خورشید بود ** بی غذا اجزات را داند ربود 1760

آن زمانی که در آیی تو ز خواب ** هوش و حس رفته را خواند شتاب

تا بدانی کان ازو غایب نشد ** باز آید چون بفرماید که عد

اجتماع اجزای خر عزیر علیه السلام بعد از پوسیدن باذن الله و درهم مرکب شدن پیش چشم عزیر علیه السلام

هین عزیرا در نگر اندر خرت ** که بپوسیدست و ریزیده برت

پیش تو گرد آوریم اجزاش را ** آن سر و دم و دو گوش و پاش را

دست نه و جزو برهم می‌نهد ** پاره‌ها را اجتماعی می‌دهد 1765

در نگر در صنعت پاره‌زنی ** کو همی‌دوزد کهن بی سوزنی

ریسمان و سوزنی نه وقت خرز ** آنچنان دوزد که پیدا نیست درز

چشم بگشا حشر را پیدا ببین ** تا نماند شبهه‌ات در یوم دین

تا ببینی جامعی‌ام را تمام ** تا نلرزی وقت مردن ز اهتمام

همچنانک وقت خفتن آمنی ** از فوات جمله حسهای تنی 1770

بر حواس خود نلرزی وقت خواب ** گرچه می‌گردد پریشان و خراب

جزع ناکردن شیخی بر مرگ فرزندان خود

بود شیخی رهنمایی پیش ازین ** آسمانی شمع بر روی زمین

چون پیمبر درمیان امتان ** در گشای روضه‌ی دار الجنان

گفت پیغامبر که شیخ رفته پیش ** چون نبی باشد میان قوم خویش

یک صباحی گفتش اهل بیت او ** سخت‌دل چونی بگو ای نیک‌خو 1775

ماز مرگ و هجر فرزندان تو ** نوحه می‌داریم با پشت دوتو

تو نمی‌گریی نمی‌زاری چرا ** یا که رحمت نیست در دل ای کیا

چون ترا رحمی نباشد در درون ** پس چه اومیدست‌مان از تو کنون

ما به ا اومید تویم ای پیشوا ** که بسنگذاری تو مارا در فنا

چون بیارایند روز حشر تخت ** خود شفیع ما توی آن روز سخت 1780

درچنان روز و شب بی‌زینهار ** ما به اکرام تویم اومیدوار

دست ما و دامن تست آن زمان ** که نماند هیچ مجرم را امان

گفت پیغامبر که روز رستخیز ** کی گذارم مجرمان را اشک‌ریز