دوزخست آن خانه کان بی روزنست ** اصل دین ای بنده روزن کردنست

Penceresi olmayan ev cehennemdir. Ey kul, dinin aslı pencere açmıştır.

تیشه‌ی هر بیشه‌ای کم زن بیا ** تیشه زن در کندن روزن هلا 2405

Her ormanı öyle pek baltalama. Pencere açmak için balta vur.

یا نمی‌دانی که نور آفتاب ** عکس خورشید برونست از حجاب

Yoksa bilmez misin ki bu güneşin nuru hicaplardan hariç olan hakikat güneşinin aksinden ibaret.

نور این دانی که حیوان دید هم ** پس چه کرمنا بود بر آدمم

Bilirsin ki bu zahiri görüşün nurunu hayvan da görür. Şu halde benim Âdem’e “Kerremna” demem nedir?

من چو خورشیدم درون نور غرق ** می‌ندانم کرد خویش از نور فرق

Ben, nurlara dalmış, gark olmuş bir güneşim. Kendimi nurdan ayırt edemiyorum.

رفتنم سوی نماز و آن خلا ** بهر تعلیمست ره مر خلق را

O halvete gitmem, namaz kılmam, halka öğretmek için.

کژ نهم تا راست گردد این جهان ** حرب خدعه این بود ای پهلوان 2410

Bu âlem doğrulsun diye ayağımı eğri atmaktayım. Ey yiğit, savaş hileden ibarettir.”

نیست دستوری و گر نه ریختی ** گرد از دریای راز انگیختی

İzin yoktu, yoksa Davut, bu sırları döküp saçar, sır denizinden toz koparırdı!

همچنین داود می‌گفت این نسق ** خواست گشتن عقل خلقان محترق

Davut, bu çeşit söyleyip durmakta, halkın aklını, fikrini yakmaya kalkışmaktayken,

پس گریبانش کشید از پس یکی ** که ندارم در یکیی‌اش شکی

Arkasından birisi, “Birliğinde hiç şüphem yok” diye Davud’un eteğini çekti.

با خود آمد گفت را کوتاه کرد ** لب ببست و عزم خلوتگاه کرد

Davut, kendine geldi, sözünü kısa kesti, dudağını yumdu, halvet edeceği yere hareket etti.

در خلوت رفتن داود تا آنچ حقست پیدا شود

Davud’un, hakkın meydana çıkması için halvete girmesi

در فرو بست و برفت آنگه شتاب ** سوی محراب و دعای مستجاب 2415

Davut, kapısını kapayıp acele halvet edeceği yere gitti, mihrabına, duanın kabul edildiği yere yöneldi.

حق نمودش آنچ بنمودش تمام ** گشت واقف بر سزای انتقام

Allah, ona bu işin hakikatini bildirdi, ne gösterdiyse tamamıyla gösterdi. O da işi anladı, öç alınacak kimdir, kısasa layık adam hangisidir, bildi.

روز دیگر جمله خصمان آمدند ** پیش داود پیمبر صف زدند

Ertesi günü iki davacı ile halk gelip Davud’un huzuruna dikildiler.

همچنان آن ماجراها باز رفت ** زود زد آن مدعی تشنیع زفت

Davacı yine aynı davayı tekrarladı, birçok ağır sözler söyledi.

حکم کردن داود بر صاحب گاو کی از سر گاو برخیز و تشنیع صاحب گاو بر داود علیه السلام

Davud’un, öküz sahibi aleyhine hüküm vermesi ve “Sen bu öküzden vazgeç” demesi, bunun üzerine öküz sahibinin Davud Aleyhisselâm’ı kınaması

گفت داودش خمش کن رو بهل ** این مسلمان را ز گاوت کن بحل

Davud “Sus, bu dâvayı bırak, öküzü bu Müslümana helâl et de yürü git.

چون خدا پوشید بر تو ای جوان ** رو خمش کن حق ستاری بدان 2420

Yiğit, mademki Allah, senin sırrını açmadı, onun bu sır örtücülüğüne şükret de sükût et” dedi.

گفت وا ویلی چه حکمست این چه داد ** از پی من شرع نو خواهی نهاد

Öküz sahibi “Bu nasıl hüküm, bu ne biçim adalet? Benim için yeni bir şeriat mı kuracaksın.

رفته است آوازه‌ی عدلت چنان ** که معطر شد زمین و آسمان

Adalet âleme yayıldı; yer, gök, adaletinle güzel kokulara bürünmüş…

بر سگان کور این استم نرفت ** زین تعدی سنگ و که بشکافت تفت

Kör köpekler bile bu sistem yapılmadı. Bu tecavüzden, bu cefadan hararetlendi de taş da yarıldı, dağ da!”

همچنین تشنیع می‌زد برملا ** کالصلا هنگام ظلمست الصلا

Diyor, bu çeşit ağır sözler söylüyor, “Ey ahali, gelin de görün zulmü!” diye bağırıyordu.

حکم کردن داود بر صاحب گاو کی جمله مال خود را به وی ده

Davud’un öküz sahibine “Bütün malını, mülkünü ona ver” demesi

بعد از آن داود گفتش کای عنود ** جمله مال خویش او را بخش زود 2425

Davud, ondan sonra dedi ki. “A inatçı, bütün malını mülkünü hemencecik ona bağışla.

ورنه کارت سخت گردد گفتمت ** تا نگردد ظاهر از وی استمت

Yoksa bak, sana söylüyorum, işin fena olur, yaptığın zulüm ve cefa meydana çıkar.”

خاک بر سر کرد و جامه بر درید ** که بهر دم می‌کنی ظلمی مزید

Adam, bu söz üzerine başına topraklar serpip elbisesini yırtarak “Her an zulmünü artırıp durmaktasın” dedi.

یک‌دمی دیگر برین تشنیع راند ** باز داودش به پیش خویش خواند

Yine bir müddet Davud’u kınamaya koyuldu, Davud, tekrar onu huzuruna çağırıp,