که ببینیدم که دارم شاخها ** گاو دوزخ را ببینید از ملا

گواهی دادن دست و پا و زبان بر سر ظالم هم در دنیا

پس همینجا دست و پایت در گزند ** بر ضمیر تو گواهی می‌دهند 2455

چون موکل می‌شود برتو ضمیر ** که بگو تو اعتقادت وا مگیر

خاصه در هنگام خشم و گفت و گو ** می‌کند ظاهر سرت را مو بمو

چون موکل می‌شود ظلم و جفا ** که هویدا کن مرا ای دست و پا

چون همی‌گیرد گواه سر لگام ** خاصه وقت جوش و خشم و انتقام

پس همان کس کین موکل می‌کند ** تا لوای راز بر صحرا زند 2460

پس موکلهای دیگر روز حشر ** هم تواند آفرید از بهر نشر

ای بده دست آمده در ظلم و کین ** گوهرت پیداست حاجت نیست این

نیست حاجت شهره گشتن در گزند ** بر ضمیر آتشینت واقف‌اند

نفس تو هر دم بر آرد صد شرار ** که ببینیدم منم ز اصحاب نار

جزو نارم سوی کل خود روم ** من نه نورم که سوی حضرت شوم 2465

همچنان کین ظالم حق ناشناس ** بهر گاوی کرد چندین التباس

او ازو صد گاو برد و صد شتر ** نفس اینست ای پدر از وی ببر

نیز روزی با خدا زاری نکرد ** یا ربی نامد ازو روزی بدرد

کای خدا خصم مرا خشنود کن ** گر منش کردم زیان تو سود کن

گر خطا کشتم دیت بر عاقله‌ست ** عاقله‌ی جانم تو بودی از الست 2470

سنگ می‌ندهد به استغفار در ** این بود انصاف نفس ای جان حر

برون رفتن به سوی آن درخت

چون برون رفتند سوی آن درخت ** گفت دستش را سپس بندید سخت

تا گناه و جرم او پیدا کنم ** تا لوای عدل بر صحرا زنم

گفت ای سگ جد او را کشته‌ای ** تو غلامی خواجه زین رو گشته‌ای

خواجه را کشتی و بردی مال او ** کرد یزدان آشکارا حال او 2475

آن زنت او را کنیزک بوده است ** با همین خواجه جفا بنموده است

هر چه زو زایید ماده یا که نر ** ملک وارث باشد آنها سر بسر

تو غلامی کسب و کارت ملک اوست ** شرع جستی شرع بستان رو نکوست