دم گاو کشته بر مقتول زن ** تا شود زنده همان دم در کفن

حلق‌ببریده جهد از جای خویش ** خون خود جوید ز خون‌پالای خویش

همچنین ز آغاز قرآن تا تمام ** رفض اسبابست و علت والسلام 2525

کشف این نه از عقل کارافزا شود ** بندگی کن تا ترا پیداشود

بند معقولات آمد فلسفی ** شهسوار عقل عقل آمد صفی

عقل عقلت مغز و عقل تست پوست ** معده‌ی حیوان همیشه پوست‌جوست

مغزجوی از پوست دارد صد ملال ** مغز نغزان را حلال آمد حلال

چونک قشر عقل صد برهان دهد ** عقل کل کی گام بی ایقان نهد 2530

عقل دفترها کند یکسر سیاه ** عقل عقل آفاق دارد پر ز ماه

از سیاهی و سپیدی فارغست ** نور ماهش بر دل و جان بازغست

این سیاه و این سپید ار قدر یافت ** زان شب قدرست کاختروار تافت

قیمت همیان و کیسه از زرست ** بی ز زر همیان و کیسه ابترست

همچنانک قدر تن از جان بود ** قدر جان از پرتو جانان بود 2535

گر بدی جان زنده بی پرتو کنون ** هیچ گفتی کافران را میتون

هین بگو که ناطقه جو می‌کند ** تا به قرنی بعد ما آبی رسد

گرچه هر قرنی سخن‌آری بود ** لیک گفت سالفان یاری بود

نه که هم توریت و انجیل و زبور ** شد گواه صدق قرآن ای شکور

روزی بی‌رنج جو و بی‌حساب ** کز بهشتت آورد جبریل سیب 2540

بلک رزقی از خداوند بهشت ** بی‌صداع باغبان بی رنج کشت

زانک نفع نان در آن نان داد اوست ** بدهدت آن نفع بی توسیط پوست

ذوق پنهان نقش نان چون سفره‌ایست ** نان بی سفره ولی را بهره‌ایست

رزق جانی کی بری با سعی و جست ** جز به عدل شیخ کو داود تست

نفس چون با شیخ بیند کام تو ** از بن دندان شود او رام تو 2545

صاحب آن گاو رام آنگاه شد ** کز دم داود او آگاه شد

عقل گاهی غالب آید در شکار ** برسگ نفست که باشد شیخ یار