اینچنین کردست با آن پهلوان ** سست سستش منگرید ای دیگران

مادر و بابای ما را آن حسود ** تاج و پیرایه بچالاکی ربود

کردشان آنجا برهنه و زار و خوار ** سالها بگریست آدم زار زار

که ز اشک چشم او رویید نبت ** که چرا اندر جریده‌ی لاست ثبت

تو قیاسی گیر طراریش را ** که چنان سرور کند زو ریش را 2855

الحذر ای گل‌پرستان از شرش ** تیغ لا حولی زنید اندر سرش

کو همی‌بیند شما را از کمین ** که شما او را نمی‌بینید هین

دایما صیاد ریزد دانه‌ها ** دانه پیدا باشد و پنهان دغا

هر کجا دانه بدیدی الحذر ** تا نبندد دام بر تو بال و پر

زانک مرغی کو بترک دانه کرد ** دانه از صحرای بی تزویر خورد 2860

هم بدان قانع شد و از دام جست ** هیچ دامی پر و بالش را نبست

وخامت کار آن مرغ کی ترک حزم کرد از حرص و هوا

باز مرغی فوق دیواری نشست ** دیده سوی دانه دامی ببست

یک نظر او سوی صحرا می‌کند ** یک نظر حرصش به دانه می‌کشد

این نظر با آن نظر چالیش کرد ** ناگهانی از خرد خالیش کرد

باز مرغی کان تردد را گذاشت ** زان نظر بر کند و بر صحرا گماشت 2865

شاد پر و بال او بخا له ** تا امام جمله آزادان شد او

هر که او را مقتدا سازد برست ** در مقام امن و آزادی نشست

زانک شاه حازمان آمد دلش ** تا گلستان و چمن شد منزلش

حزم ازو راضی و او راضی ز حزم ** این چنین کن گر کنی تدبیر و عزم

بارها در دام حرص افتاده‌ای ** حلق خود را در بریدن داده‌ای 2870

بازت آن تواب لطف آزاد کرد ** توبه پذرفت و شما را شاد کرد

گفت ان عدتم کذا عدنا کذا ** نحن زوجنا الفعال بالجزا

چونک جفتی را بر خود آورم ** آید آن را جفتش دوانه لاجرم

جفت کردیم این عمل را با اثر ** چون رسد جفتی رسد جفتی دگر

چون رباید غارتی از جفت شوی ** جفت می‌آید پس او شوی‌جوی 2875