مر مرا محروم کردن زین مراد ** لایق لطفت نباشد ای جواد

این زمان قایم مقام حق توی ** یاس باشد گر مرا مانع شوی 3275

گفت موسی یا رب این مرد سلیم ** سخره کردستش مگر دیو رجیم

گر بیاموزم زیان‌کارش بود ** ور نیاموزم دلش بد می‌شود

گفت ای موسی بیاموزش که ما ** رد نکردیم از کرم هرگز دعا

گفت یا رب او پشیمانی خورد ** دست خاید جامه‌ها را بر درد

نیست قدرت هر کسی را سازوار ** عجز بهتر مایه‌ی پرهیزکار 3280

فقر ازین رو فخر آمد جاودان ** که به تقوی ماند دست نارسان

زان غنا و زان غنی مردود شد ** که ز قدرت صبرها بدرود شد

آدمی را عجز و فقر آمد امان ** از بلای نفس پر حرص و غمان

آن غم آمد ز آرزوهای فضول ** که بدان خو کرده است آن صید غول

آرزوی گل بود گل‌خواره را ** گلشکر نگوارد آن بیچاره را 3285

وحی آمدن از حق تعالی به موسی کی بیاموزش چیزی کی استدعا کند یا بعضی از آن

گفت یزدان تو بده بایست او ** برگشا در اختیار آن دست او

اختیار آمد عبادت را نمک ** ورنه می‌گردد بناخواه این فلک

گردش او را نه اجر و نه عقاب ** که اختیار آمد هنر وقت حساب

جمله عالم خود مسبح آمدند ** نیست آن تسبیح جبری مزدمند

تیغ در دستش نه از عجزش بکن ** تا که غازی گردد او یا راه‌زن 3290

زانک کرمنا شد آدم ز اختیار ** نیم زنبور عسل شد نیم مار

مومنان کان عسل زنبوروار ** کافران خود کان زهری همچو مار

زانک مومن خورد بگزیده نبات ** تا چو نحلی گشت ریق او حیات

باز کافر خورد شربت از صدید ** هم ز قوتش زهر شد در وی پدید

اهل الهام خدا عین الحیات ** اهل تسویل هوا سم الممات 3295

در جهان این مدح و شاباش و زهی ** ز اختیارست و حفاظ آگهی

جمله رندان چونک در زندان بوند ** متقی و زاهد و حق‌خوان شوند

چونک قدرت رفت کاسد شد عمل ** هین که تا سرمایه نستاند اجل