اسپ کش گفتی سقط گردد کجاست ** کور اخترگوی و محرومی ز راست

گفت او را آن خروس با خبر ** که سقط شد اسپ او جای دگر

اسپ را بفروخت و جست او از زیان ** آن زیان انداخت او بر دیگران

لیک فردا استرش گردد سقط ** مر سگان را باشد آن نعمت فقط 3320

زود استر را فروشید آن حریص ** یافت از غم وز زیان آن دم محیص

روز ثالث گفت سگ با آن خروس ** ای امیر کاذبان با طبل و کوس

گفت او بفروخت استر را شتاب ** گفت فردایش غلام آید مصاب

چون غلام او بمیرد نانها ** بر سگ و خواهنده ریزند اقربا

این شنید و آن غلامش را فروخت ** رست از خسران و رخ را بر فروخت 3325

شکرها می‌کرد و شادیها که من ** رستم از سه واقعه اندر زمن

تا زبان مرغ و سگ آموختم ** دیده‌ی س القضا را دوختم

روز دیگر آن سگ محروم گفت ** کای خروس ژاژخا کو طاق و جفت

خجل گشتن خروس پیش سگ به سبب دروغ شدن در آن سه وعده

چند چند آخر دروغ و مکر تو ** خود نپرد جز دروغ از وکر تو

گفت حاشا از من و از جنس من ** که بگردیم از دروغی ممتحن 3330

ما خروسان چون مذن راست‌گوی ** هم رقیب آفتاب و وقت‌جوی

پاسبان آفتابیم از درون ** گر کنی بالای ما طشتی نگون

پاسبان آفتابند اولیا ** در بشر واقف ز اسرار خدا

اصل ما را حق پی بانگ نماز ** داد هدیه آدمی را در جهاز

گر بناهنگام سهوی‌مان رود ** در اذان آن مقتل ما می‌شود 3335

گفت ناهنگام حی عل فلاح ** خون ما را می‌کند خوار و مباح

آنک معصوم آمد و پاک از غلط ** آن خروس جان وحی آمد فقط

آن غلامش مرد پیش مشتری ** شد زیان مشتری آن یکسری

او گریزانید مالش را ولیک ** خون خود را ریخت اندر یاب نیک

یک زیان دفع زیانها می‌شدی ** جسم و مال ماست جانها را فدا 3340

پیش شاهان در سیاست‌گستری ** می‌دهی تو مال و سر را می‌خری