زان نجوشانم که مکروه منی ** بلک تا گیری تو ذوق و چاشنی

تا غذی گردی بیامیزی بجان ** بهرخواری نیستت این امتحان

آب می‌خوردی به بستان سبز و تر ** بهراین آتش بدست آن آب خور 4165

رحمتش سابق بدست از قهر زان ** تا ز رحمت گردد اهل امتحان

رحمتش بر قهر از آن سابق شدست ** تا که سرمایه‌ی وجود آید بدست

زانک بی‌لذت نروید لحم و پوست ** چون نروید چه گدازد عشق دوست

زان تقاضا گر بیاید قهرها ** تا کنی ایثار آن سرمایه را

باز لطف آید برای عذر او ** که بکردی غسل و بر جستی ز جو 4170

گوید ای نخود چریدی در بهار ** رنج مهمان تو شد نیکوش دار

تا که مهمان باز گردد شکر ساز ** پیش شه گوید ز ایثار تو باز

تا به جای نعمتت منعم رسد ** جمله نعمتها برد بر تو حسد

من خلیلم تو پسر پیش بچک ** سر بنه انی ارانی اذبحک

سر به پیش قهر نه دل بر قرار ** تا ببرم حلقت اسمعیل‌وار 4175

سر ببرم لیک این سر آن سریست ** کز بریده گشتن و مردن بریست

لیک مقصود ازل تسلیم تست ** ای مسلمان بایدت تسلیم جست

ای نخود می‌جوش اندر ابتلا ** تا نه هستی و نه خود ماند ترا

اندر آن بستان اگر خندیده‌ای ** تو گل بستان جان و دیده‌ای

گر جدا از باغ آب و گل شدی ** لقمه گشتی اندر احیا آمدی 4180

شو غذی و قوت و اندیشه‌ها ** شیر بودی شیر شو در بیشه‌ها

از صفاتش رسته‌ای والله نخست ** در صفاتش باز رو چالاک و چست

ز ابر و خورشید و ز گردون آمدی ** پس شدی اوصاف و گردون بر شدی

آمدی در صورت باران و تاب ** می‌روی اندر صفات مستطاب

جزو شید و ابر و انجمها بدی ** نفس و فعل و قول و فکرتها شدی 4185

هستی حیوان شد از مرگ نبات ** راست آمد اقتلونی یا ثقات

چون چنین بردیست ما را بعد مات ** راست آمد ان فی قتلی حیات