دید پیغامبر یکی جوقی اسیر ** که همی‌بردند و ایشان در نفیر

دیدشان در بند آن آگاه شیر ** می نظر کردند در وی زیر زیر

تا همی خایید هر یک از غضب ** بر رسول صدق دندانها و لب 4475

زهره نه با آن غضب که دم زنند ** زانک در زنجیر قهر ده‌منند

می‌کشاندشان موکل سوی شهر ** می‌برد از کافرستانشان به قهر

نه فدایی می‌ستاند نه زری ** نه شفاعت می‌رسد از سروری

رحمت عالم همی‌گویند و او ** عالمی را می‌برد حلق و گلو

با هزار انکار می‌رفتند راه ** زیر لب طعنه‌زنان بر کار شاه 4480

چاره‌ها کردیم و اینجا چاره نیست ** خود دل این مرد کم از خاره نیست

ما هزاران مرد شیر الپ ارسلان ** با دو سه عریان سست نیم‌جان

این چنین درمانده‌ایم از کژرویست ** یا ز اخترهاست یا خود جادویست

بخت ما را بر درید آن بخت او ** تخت ما شد سرنگون از تخت او

کار او از جادوی گر گشت زفت ** جادوی کردیم ما هم چون نرفت 4485

تفسیر این آیت کی ان تستفتحوا فقد جائکم الفتح ایه‌ای طاعنان می‌گفتید کی از ما و محمد علیه السلام آنک حق است فتح و نصرتش ده و این بدان می‌گفتید تا گمان آید کی شما طالب حق‌اید بی غرض اکنون محمد را نصرت دادیم تا صاحب حق را ببینید

از بتان و از خدا در خواستیم ** که بکن ما را اگر ناراستیم

آنک حق و راستست از ما و او ** نصرتش ده نصرت او را بجو

این دعا بسیار کردیم و صلات ** پیش لات و پیش عزی و منات

که اگر حقست او پیداش کن ** ور نباشد حق زبون ماش کن

چونک وا دیدیم او منصور بود ** ما همه ظلمت بدیم او نور بود 4490

این جواب ماست کانچ خواستید ** گشت پیدا که شما ناراستید

باز این اندیشه را از فکر خویش ** کور می‌کردند و دفع از ذکر خویش

کین تفکرمان هم از ادبار رست ** که صواب او شود در دل درست

خود چه شد گر غالب آمد چند بار ** هر کسی را غالب آرد روزگار

ما هم از ایام بخت‌آور شدیم ** بارها بر وی مظفر آمدیم 4495

باز گفتندی که گرچه او شکست ** چون شکست ما نبود آن زشت و پست

زانک بخت نیک او را در شکست ** داد صد شادی پنهان زیردست