گر نشد ایمان تو ای جان چنین ** نیست کامل رو بجو اکمال دین

گر نشد ایمان تو ای جان چنین ** نیست کامل رو بجو اکمال دین 4610

هر که اندر کار تو شد مرگ‌دوست ** بر دل تو بی کراهت دوست اوست

چون کراهت رفت آن خود مرگ نیست ** صورت مرگست و نقلان کردنیست

چون کراهت رفت مردن نفع شد ** پس درست آید که مردن دفع شد

دوست حقست و کسی کش گفت او ** که توی آن من و من آن تو

گوش دار اکنون که عاشق می‌رسد ** بسته عشق او را به حبل من مسد 4615

چون بدید او چهره‌ی صدر جهان ** گوییا پریدش از تن مرغ جان

همچو چوب خشک افتاد آن تنش ** سرد شد از فرق جان تا ناخنش

هرچه کردند از بخور و از گلاب ** نه بجنبید و نه آمد در خطاب

شاه چون دید آن مزعفر روی او ** پس فرود آمد ز مرکب سوی او

گفت عاشق دوست می‌جوید بتفت ** چونک معشوق آمد آن عاشق برفت 4620

عاشق حقی و حق آنست کو ** چون بیاید نبود از تو تای مو

صد چو تو فانیست پیش آن نظر ** عاشقی بر نفی خود خواجه مگر

سایه‌ای و عاشقی بر آفتاب ** شمس آید سایه لا گردد شتاب

داد خواستن پشه از باد به حضرت سلیمان علیه السلام

پشه آمد از حدیقه وز گیاه ** وز سلیمان گشت پشه دادخواه

کای سلیمان معدلت می‌گستری ** بر شیاطین و آدمی‌زاد و پری 4625

مرغ و ماهی در پناه عدل تست ** کیست آن گم‌گشته کش فضلت نجست

داد ده ما را که بس زاریم ما ** بی‌نصیب از باغ و گلزاریم ما

مشکلات هر ضعیفی از تو حل ** پشه باشد در ضعیفی خود مثل

شهره ما در ضعف و اشکسته‌پری ** شهره تو در لطف و مسکین‌پروری

ای تو در اطباق قدرت منتهی ** منتهی ما در کمی و بی‌رهی 4630

داد ده ما را ازین غم کن جدا ** دست گیر ای دست تو دست خدا

پس سلیمان گفت ای انصاف‌جو ** داد و انصاف از که میخواهی بگو

کیست آن کالم که از باد و بروت ** ظلم کردست و خراشیدست روت

ای عجب در عهد ما ظالم کجاست ** کو نه اندر حبس و در زنجیر ماست