داد ده ما را ازین غم کن جدا ** دست گیر ای دست تو دست خدا

İmdat et, bizi bu gamdan kurtar… Ey eli, Allah eli olan, elimizi tut!

پس سلیمان گفت ای انصاف‌جو ** داد و انصاف از که میخواهی بگو

Süleyman; Ey hak isteyen, kimden şikâyet ediyorsun? Söyle.

کیست آن کالم که از باد و بروت ** ظلم کردست و خراشیدست روت

Kimdir o zalim ki ululuk satarak sana zulmetti, yüzünü, gözünü tırmaladı?

ای عجب در عهد ما ظالم کجاست ** کو نه اندر حبس و در زنجیر ماست

Bizim zamanımızda zalim nerede? Şaşılacak şey… Nasıl oluyor da hapsedilmemiş, nasıl oluyor da bizim zindanımızda değil?

چونک ما زادیم ظلم آن روز مرد ** پس بعهد ما کی ظلمی پیش برد 4635

Bizim doğduğumuz gün zulüm öldü… Kimdir bizim zamanımızda zulmeden?

چون بر آمد نور ظلمت نیست شد ** ظلم را ظلمت بود اصل و عضد

Nur geldi mi zulmet yok olur. Zulmün aslı ve arkası da zulmettir.

نک شیاطین کسب و خدمت می‌کنند ** دیگران بسته باصفادند و بند

Bak, şeytanlar, bizim için çalışmada, kazanmada, bize hizmet etmede… Hizmetten çekinenler de zincirlerle bağlanmış, bukağılarına vurulmuş!

اصل ظلم ظالمان از دیو بود ** دیو در بندست استم چون نمود

Zalimler, Şeytan’ın iğvasiyle zulmederler, zalimlerin zulmünün aslı Şeytan’dan gelir… Şeytan, bağlarla bağlanmış, zincirlere vurulmuşken nasıl olup da zulümde bulunabilir?

ملک زان دادست ما را کن فکان ** تا ننالد خلق سوی آسمان

Allah, bize padişahlığı; halk göklere el açıp ağlamasın diye verdi.

تا به بالا بر نیاید دودها ** تا نگردد مضطرب چرخ و سها 4640

Ah ve feryatların yücelere çıkmasın, gökyüzüyle süha yıldızı ıstıraba düşmesin.

تا نلرزد عرش از ناله یتیم ** تا نگردد از ستم جانی سقیم

Arş yetim feryadıyla titremesin, hiç kimse sitemle perişan olmasın diye bize saltanat ihsan etti.

زان نهادیم از ممالک مذهبی ** تا نیاید بر فلکها یا ربی

Göklere “Yarabbi” sesi çıkmasın diye ülkelerde yol yordam olarak bu adaleti, bu ihsan kaidesini bir kanun haline getirdik.

منگر ای مظلوم سوی آسمان ** کاسمانی شاه داری در زمان

Ey mazlum gökyüzüne bakma… Zamanede gök gibi ihsan ve feyz sahibi bir padişahın var, dedi.

گفت پشه داد من از دست باد ** کو دو دست ظلم بر ما بر گشاد

Sivrisinek dedi ki: “Benim feryadım rüzgârın elinden… O bize zulüm ellerini uzattı, bize zulmetti.

ما ز ظلم او به تنگی اندریم ** با لب بسته ازو خون می‌خوریم 4645

Onun zulmünden daraldık, onun yüzünden dudağımız yumulu, kanlar yutmaktayız!

امرکردن سلیمان علیه السلام پشه‌ی متظلم را به احضار خصم به دیوان حکم

Süleyman aleyhisselâm’ın açıklanan sivrisineğe düşmanını da mahkemeye getirmesini emretmesi

پس سلیمان گفت ای زیبادوی ** امر حق باید که از جان بشنوی

Süleyman, “Ey güzel sesli, Allah emrini candan dinlenmek gerek.

حق به من گفتست هان ای دادور ** مشنو از خصمی تو بی خصمی دگر

Allah bana dedi ki: “Ey adalet sahibi, hasmı da hazır olmadıkça kimsenin şikâyetini dinleme.

تانیاید هر دو خصم اندر حضور ** حق نیاید پیش حاکم در ظهور

İki hasım da hazır olmazsa hâkim, hak hangisindedir, bilemez.

خصم تنها گر بر آرد صد نفیر ** هان و هان بی خصم قول او مگیر

Birisi yalnız gelse de yüzlerce şikâyette bulunsa, yüzlerce feryat etse bile sakın ha, sakın... Hasmı olmadıkça sözünü kabul etme.

من نیارم رو ز فرمان تافتن ** خصم خود را رو بیاور سوی من 4650

Ben fermandan yüz çeviremem. Hadi git, hasmını al, öyle gel” dedi.

گفت قول تست برهان و درست ** خصم من بادست و او در حکم تست

Sivrisinek dedi ki: “Sözün doğru, delilin tam yerinde… Düşmanım rüzgâr, o da senin emrinde!”

بانگ زد آن شه که ای باد صبا ** پشه افغان کرد از ظلمت بیا

O padişah “Ey seher yeli, sivrisinek, zulmünden feryat ediyor… Gel,

هین مقابل شو تو و خصم و بگو ** پاسخ خصم و بکن دفع عدو

Hadi, geç hasmının karşısına da anlat, ona cevap ver, dâvasını reddet!” dedi.

باد چون بشنید آمد تیز تیز ** پشه بگرفت آن زمان راه گریز

Rüzgâr, bu emri duyunca çabucacık esip geldi… Fakat sivrisinek kaçma yolunu tuttu!

پس سلیمان گفت ای پشه کجا ** باش تا بر هر دو رانم من قضا 4655

Süleyman “A sivrisinek nereye? Dur da ikinizi de dinleyip hüküm vereyim” dedi.