-
چونک بجهد در فتد اندر میان ** در میان هر دو کوه بی امان
- Sıçrayınca da iki amansız dağın arasında ki çukura düşüverir.
-
او ز صیادان به که بگریخته ** خود پناهش خون او را ریخته 815
- O avcılardan dağa kaçmıştı, kaçıp sığındığı yer, kanını döker.
-
شسته صیادان میان آن دو کوه ** انتظار این قضای با شکوه
- Avcılarsa o iki dağ arasındaki yarda oturmuş, bu azametli kaza ve kaderin zuhurunu beklemekteler…
-
باشد اغلب صید این بز همچنین ** ورنه چالاکست و چست و خصمبین
- Dağ keçisi, ekseriyetle böyle avlanır. Yoksa bu hayvan, pek yürük, pek çeviktir, düşmanını sezer, anlar.
-
رستم ارچه با سر و سبلت بود ** دام پاگیرش یقین شهوت بود
- Rüstem’in kellesi, kulağı yerindedir, sakallı, bıyıklı bir adamdır. Ama ayağını tutup onu kafese sokan tuzak, şehvettir.
-
همچو من از مستی شهوت ببر ** مستی شهوت ببین اندر شتر
- Benim gibi şehvet sarhoşluğundan kesil, bu sarhoşluğu, devede seyret!
-
باز این مستی شهوت در جهان ** پیش مستی ملک دان مستهان 820
- Sonra da âlemdeki bu şehvet sarhoşluğu, bil ki meleklerin sarhoşluğuna karşı pek hordur, pek bayağıdır.
-
مستی آن مستی این بشکند ** او به شهوت التفاتی کی کند
- O sarhoşluk, bu sarhoşluğu kırar, mahveder. Melek, nasıl olur da şehvete iltifat eder ki?
-
آب شیرین تا نخوردی آب شور ** خوش بود خوش چون درون دیده نور
- Tatlı suyu tatmadıkça acı su, insana gözünün nuru gibi hoş gelir.
-
قطرهای از بادههای آسمان ** بر کند جان را ز می وز ساقیان
- Gökyüzü şaraplarının bir katrası bile insanı şaraptan da vazgeçirir, sâkilerden de!
-
تا چه مستیها بود املاک را ** وز جلالت روحهای پاک را
- Artık düşün sen, meleklerin ne sarhoşlukları olur, tertemiz ruhlar, ululuktan ne mestîliklere düşer!
-
که به بوی دل در آن می بستهاند ** خم بادهی این جهان بشکستهاند 825
- Onlar, bu şaraptan bir koku alarak gönüllerini vermişler, bu âlem şarabının küpünü kırmışlardır.
-
جز مگر آنها که نومیدند و دور ** همچو کفاری نهفته در قبور
- Ancak, ümitsiz ve o âlemden uzak olanlar, kâfirler gibi kabirlerinde gizlenmişler,
-
ناامید از هر دو عالم گشتهاند ** خارهای بینهایت کشتهاند
- İki âlemden de ümitlerini kesmişler, hadde hesaba gelmez dikenler ekmişlerdir!
-
پس ز مستیها بگفتند ای دریغ ** بر زمین باران بدادیمی چو میغ
- Hârût la Mârût, sarhoşluklarından “Ah ne olurdu, bulut gibi biz de yeryüzüne rahmet yağdırsak,
-
گستریدیمی درین بیداد جا ** عدل و انصاف و عبادات و وفا
- Bu zulüm yurduna adalet, insaf, ibadet ve vefayı yaysaydık” dediler.
-
این بگفتند و قضا میگفت بیست ** پیش پاتان دام ناپیدا بسیست 830
- Onlar bunu dedi ama kaza ve kader de “Durun ayaklarınızın önünde gizli tuzaklar pek çok.
-
هین مدو گستاخ در دشت بلا ** هین مران کورانه اندر کربلا
- Kendinize gelin de belâ çölüne küstahça gitmeyin… Kendinize gelin de körcesine Kerbelâ’ya at sürmeyin!
-
که ز موی و استخوان هالکان ** مینیابد راه پای سالکان
- Çünkü o çölde helâk olanların kıllarından, kemiklerinden yolcu, ayak basacak yer bulamaz.
-
جملهی راه استخوان و موی و پی ** بس که تیغ قهر لاشی کرد شی
- Yol, baştanbaşa kıl, kemik, sinir doludur. Allah’ın kahır kılıcı, nice varları yok etmiştir!
-
گفت حق که بندگان جفت عون ** بر زمین آهسته میرانند و هون
- Allah, “Allah’ın inayetine erişen kullar, yeryüzünde yavaş ve mülâyim bir surette yürürler” dedi.
-
پا برهنه چون رود در خارزار ** جز بوقفه و فکرت و پرهیزگار 835
- Ayağı yalın olan dikenlikte nasıl yürür? Dura, dura. Düşüne, düşüne, ihtiyatla adım ata ata! diyordu.
-
این قضا میگفت لیکن گوششان ** بسته بود اندر حجاب جوششان
- Kaza bunu söylüyordu ama onların kulakları, coşkunlukları yüzünden tıkanmış, sağır olmuştu.
-
چشمها و گوشها را بستهاند ** جز مر آنها را که از خود رستهاند
- Varlıklarından kurtulanlardan başka herkesin gözlerini bağlamışlar, kulaklarını tıkamışlardır.
-
جز عنایت که گشاید چشم را ** جز محبت که نشاند خشم را
- Gözleri, Allah inayetinden başka ne açar, kızgınlığı sevgiden başka ne yatıştırır?