ور ببیند روی او مجرم بود ** آنچ بتر بر سر او آن رود

Şayet yüzünü görürse mücrim sayılır, başına gelecek en kötü şeyler gelip çatardı.

بودشان حرص لقای ممتنع ** چون حریصست آدمی فیما منع

Onlarda görmeleri men edilen o yüzü görmeyi pek isterlerdi. İnsan men edildiği şeye haristir derler.

به میدان خواندن بنی اسرائیل برای حیله‌ی ولادت موسی علیه السلام

İsrailoğullarını, Musa aleyhisselâm’ın doğumuna mâni olmak üzere meydana çağırmaları

ای اسیران سوی میدانگه روید ** کز شهانشه دیدن و جودست امید 855

(Tellâllar bağırdılar:) “Esirler, meydana doğru koşun. Umulur ki padişahlar padişahı, size yüzünü gösterecek. İhsanlarda bulunacak!”

چون شنیدند مژده اسرائیلیان ** تشنگان بودند و بس مشتاق آن

İsrailoğulları bu müjdeyi duyunca padişahın didarına susuz ve müştak olduklarından,

حیله را خوردند و آن سو تاختند ** خویشتن را بهر جلوه ساختند

Hileye inandılar. Süslenip püslenip o tarafa doğru koştular.

حکایت

Hikâye

همچنان کاینجا مغول حیله‌دان ** گفت می‌جویم کسی از مصریان

Hani şunun gibi: Burada da hilekâr Moğollar, “Mısırlılardan birini arıyoruz.

مصریان را جمع آرید این طرف ** تا در آید آنک می‌باید بکف

Mısırlıları bu tarafa toplayın da aradığımızı ele geçirelim” derler.

هر که می‌آمد بگفتا نیست این ** هین در آ خواجه در آن گوشه نشین 860

Kim gelirse “ hayır bu değil. Sen geç oracıkta otur” derler de,

تا بدین شیوه همه جمع آمدند ** گردن ایشان بدین حیلت زدند

Bu suretle herkes derlenip toparlandı mı bu hileyle hepsinin boynunu vururlar.

شومی آنک سوی بانگ نماز ** داعی الله را نبردندی نیاز

Onlar, ezan sesi duyunca Allah davetçisine uymazlardı ya… Onun şomluğu yüzünden.

دعوت مکارشان اندر کشید ** الحذر از مکر شیطان ای رشید

Hilekâr Moğolların daveti, onları ölüme kadar çekti, sürdü. Akıllı kişi, sakın Şeytan’ın hilesinden!

بانگ درویشان و محتاجان بنوش ** تا نگیرد بانگ محتالیت گوش

Yoksulların, muhtaçların seslerini içesiye duy da hilebaz kişinin sesi, kulağını tutup çekmesin!

گر گدایان طامع‌اند و زشت‌خو ** در شکم‌خواران تو صاحب‌دل بجو 865

Yoksullar, tamahkâr ve kötü huylu adamlarsa bile sen yine gönül sahibini onların içinde ara!

در تگ دریا گهر با سنگهاست ** فخرها اندر میان ننگهاست

Denizin dibinde inciler, taşlarla karışık olarak bulunur. Övülecek şeyler, ayıplar, kusurlar arasında olur.

پس بجوشیدند اسرائیلیان ** از پگه تا جانب میدان دوان

İsrailoğulları coşarak erkenden meydana doğru koştular.

چون بحیلتشان به میدان برد او ** روی خود ننمودشان بس تازه‌رو

Firavun bu hileyle onları meydana götürünce güzelim yüzünü onlara gösterdi.

کرد دلداری و بخششها بداد ** هم عطا هم وعده‌ها کرد آن قباد

Gönüllerini aldı, ihsanlarda bulundu, vaatler etti.

بعد از آن گفت از برای جانتان ** جمله در میدان بخسپید امشبان 870

Ondan sonrada “ Canınız için ne olur. Bu akşam hepiniz bu meydan da kalın, burada yatın uyuyun” dedi.

پاسخش دادند که خدمت کنیم ** گر تو خواهی یک مه اینجا ساکنیم

Cevap vererek dediler ki, “Sana kulluk eder, sözünü dinler hatta dilersen burada bir ay otururuz”

بازگشتن فرعون از میدان به شهر شاد بتفریق بنی اسرائیل از زنانشان در شب حمل

Firavunun, doğum gecesi, İsrailoğullarını karılarından ayırdığına sevinerek meydandan şehre dönmesi

شه شبانگه باز آمد شادمان ** کامشبان حملست و دورند از زنان

Firavunun, geceleyin “Bu gece doğum gecesi, fakat hepside karılarından ayrı” diye sevinerek geri döndü.

خازنش عمران هم اندر خدمتش ** هم به شهر آمد قرین صحبتش

Haznedarı İmran da yanındaydı. Onunla konuşa konuşa şehre geldi.

گفت ای عمران برین در خسپ تو ** هین مرو سوی زن و صحبت مجو

Ona, “İmran, bu gece sen de burada yat, karının yanına gitme onunla buluşma” dedi.

گفت خسپم هم برین درگاه تو ** هیچ نندیشم بجز دلخواه تو 875

İmran, “Peki, burada yatarım, senin gönlünün istediği şeyden başka bir şey düşünmem bile” dedi.

بود عمران هم ز اسرائیلیان ** لیک مر فرعون را دل بود و جان

İmran da İsrail oğullarındandı. Fakat Firavuna âdeta gönüllü, candı.

کی گمان بردی که او عصیان کند ** آنک خوف جان فرعون آن کند

Firavun, onun isyan edeceğini, gönlünü korktuğu şeyi yapacağını nereden aklına getirecekti?

جمع آمدن عمران به مادر موسی و حامله شدن مادر موسی علیه‌السلام

İmran’ın, Musa’nın anasıyla buluşması ve kadının Musa’ya gebe kalması