بعد از آن گفت از برای جانتان ** جمله در میدان بخسپید امشبان

بعد از آن گفت از برای جانتان ** جمله در میدان بخسپید امشبان 870

پاسخش دادند که خدمت کنیم ** گر تو خواهی یک مه اینجا ساکنیم

بازگشتن فرعون از میدان به شهر شاد بتفریق بنی اسرائیل از زنانشان در شب حمل

شه شبانگه باز آمد شادمان ** کامشبان حملست و دورند از زنان

خازنش عمران هم اندر خدمتش ** هم به شهر آمد قرین صحبتش

گفت ای عمران برین در خسپ تو ** هین مرو سوی زن و صحبت مجو

گفت خسپم هم برین درگاه تو ** هیچ نندیشم بجز دلخواه تو 875

بود عمران هم ز اسرائیلیان ** لیک مر فرعون را دل بود و جان

کی گمان بردی که او عصیان کند ** آنک خوف جان فرعون آن کند

جمع آمدن عمران به مادر موسی و حامله شدن مادر موسی علیه‌السلام

شب برفت و او بر آن درگاه خفت ** نیم‌شب آمد پی دیدنش جفت

زن برو افتاد و بوسید آن لبش ** بر جهانیدش ز خواب اندر شبش

گشت بیدار او و زن را دید خوش ** بوسه باران کرده از لب بر لبش 880

گفت عمران این زمان چون آمدی ** گفت از شوق و قضای ایزدی

در کشیدش در کنار از مهر مرد ** بر نیامد با خود آن دم در نبرد

جفت شد با او امانت را سپرد ** پس بگفت ای زن نه این کاریست خرد

آهنی بر سنگ زد زاد آتشی ** آتشی از شاه و ملکش کین‌کشی

من چو ابرم تو زمین موسی نبات ** حق شه شطرنج و ما ماتیم مات 885

مات و برد از شاه می‌دان ای عروس ** آن مدان از ما مکن بر ما فسوس

آنچ این فرعون می‌ترسد ازو ** هست شد این دم که گشتم جفت تو

وصیت کردن عمران جفت خود را بعد از مجامعت کی مرا ندیده باشی

وا مگردان هیچ ازینها دم مزن ** تا نیاید بر من و تو صد حزن

عاقبت پیدا شود آثار این ** چون علامتها رسید ای نازنین

در زمان از سوی میدان نعره‌ها ** می‌رسید از خلق و پر می‌شد هوا 890

شاه از آن هیبت برون جست آن زمان ** پابرهنه کین چه غلغلهاست هان

از سوی میدان چه بانگست و غریو ** کز نهیبش می‌رمد جنی و دیو

گفت عمران شاه ما را عمر باد ** قوم اسرائیلیانند از تو شاد

از عطای شاه شادی می‌کنند ** رقص می‌آرند و کفها می‌زنند