هر منجم سر برهنه جامه‌پاک ** همچو اصحاب عزا بوسیده خاک

هر منجم سر برهنه جامه‌پاک ** همچو اصحاب عزا بوسیده خاک 905

همچو اصحاب عزا آوازشان ** بد گرفته از فغان و سازشان

ریش و مو بر کنده رو بدریدگان ** خاک بر سر کرده خون‌پر دیدگان

گفت خیرست این چه آشوبست و حال ** بد نشانی می‌دهد منحوس سال

عذر آوردند و گفتند ای امیر ** کرد ما را دست تقدیرش اسیر

این همه کردیم و دولت تیره شد ** دشمن شه هست گشت و چیره شد 910

شب ستاره‌ی آن پسر آمد عیان ** کوری ما بر جبین آسمان

زد ستاره‌ی آن پیمبر بر سما ** ما ستاره‌بار گشتیم از بکا

با دل خوش شاد عمران وز نفاق ** دست بر سر می‌بزد کاه الفراق

کرد عمران خویش پر خشم و ترش ** رفت چون دیوانگان بی عقل و هش

خویشتن را اعجمی کرد و براند ** گفته‌های بس خشن بر جمع خواند 915

خویشتن را ترش و غمگین ساخت او ** نردهای بازگونه باخت او

گفتشان شاه مرا بفریفتید ** از خیانت وز طمع نشکیفتید

سوی میدان شاه را انگیختید ** آب روی شاه ما را ریختید

دست بر سینه زدیت اندر ضمان ** شاه را ما فارغ آریم از غمان

شاه هم بشنید و گفت ای خاینان ** من بر آویزم شما را بی امان 920

خویش را در مضحکه انداختم ** مالها با دشمنان در باختم

تا که امشب جمله اسرائیلیان ** دور ماندند از ملاقات زنان

مال رفت و آب رو و کار خام ** این بود یاری و افعال کرام

سالها ادرار و خلعت می‌برید ** مملکتها را مسلم می‌خورید

رایتان این بود و فرهنگ و نجوم ** طبل‌خوارانید و مکارید و شوم 925

من شما را بر درم و آتش زنم ** بینی و گوش و لبانتان بر کنم

من شما را هیزم آتش کنم ** عیش رفته بر شما ناخوش کنم

سجده کردند و بگفتند ای خدیو ** گر یکی کرت ز ما چربید دیو

سالها دفع بلاها کرده‌ایم ** وهم حیران زانچ ماها کرده‌ایم