English    Türkçe    فارسی   

4
1014-1038

  • کاشف السریم و کار ما همین ** کین نهانها را بر آریم از کمین

  • گرچه دزد از منکری تن می‌زند ** شحنه آن از عصر پیدا می‌کند 1015

  • فضلها دزدیده‌اند این خاکها ** تا مقر آریمشان از ابتلا

  • بس عجب فرزند کو را بوده است ** لیک احمد بر همه افزوده است

  • شد زمین و آسمان خندان و شاد ** کین چنین شاهی ز ما دو جفت زاد

  • می‌شکافد آسمان از شادیش ** خاک چون سوسن شده ز آزادیش

  • ظاهرت با باطنت ای خاک خوش ** چونک در جنگ‌اند و اندر کش‌مکش 1020

  • هر که با خود بهر حق باشد به جنگ ** تا شود معنیش خصم بو و رنگ

  • ظلمتش با نور او شد در قتال ** آفتاب جانش را نبود زوال

  • هر که کوشد بهر ما در امتحان ** پشت زیر پایش آرد آسمان

  • ظاهرت از تیرگی افغان کنان ** باطن تو گلستان در گلستان

  • قاصد او چون صوفیان روترش ** تا نیامیزند با هر نورکش 1025

  • عارفان روترش چون خارپشت ** عیش پنهان کرده در خار درشت

  • باغ پنهان گرد باغ آن خار فاش ** کای عدوی دزد زین در دور باش

  • خارپشتا خار حارس کرده‌ای ** سر چو صوفی در گریبان برده‌ای

  • تا کسی دوچار دانگ عیش تو ** کم شود زین گلرخان خارخو

  • طفل تو گرچه که کودک‌خو بدست ** هر دو عالم خود طفیل او بدست 1030

  • ما جهانی را بدو زنده کنیم ** چرخ را در خدمتش بنده کنیم

  • گفت عبدالمطلب کین دم کجاست ** ای علیم السر نشان ده راه راست

  • نشان خواستن عبدالمطلب از موضع محمد علیه‌السلام کی کجاش یابم و جواب آمدن از اندرون کعبه و نشان یافتن

  • از درون کعبه آوازش رسید ** گفت ای جوینده آن طفل رشید

  • در فلان وادیست زیر آن درخت ** پس روان شد زود پیر نیکبخت

  • در رکاب او امیران قریش ** زانک جدش بود ز اعیان قریش 1035

  • تا به پشت آدم اسلافش همه ** مهتران بزم و رزم و ملحمه

  • این نسب خود پوست او را بوده است ** کز شهنشاهان مه پالوده است

  • مغز او خود از نسب دورست و پاک ** نیست جنسش از سمک کس تا سماک