سبلتت گنده کند بی‌فایده ** جامه از دیگش سیه بی‌مایده

مایده عقلست نی نان و شوی ** نور عقلست ای پسر جان را غذی

نیست غیر نور آدم را خورش ** از جز آن جان نیابد پرورش 1955

زین خورشها اندک اندک باز بر ** کین غذای خر بود نه آن حر

تا غذای اصل را قابل شوی ** لقمه‌های نور را آکل شوی

عکس آن نورست کین نان نان شدست ** فیض آن جانست کین جان جان شدست

چون خوری یکبار از ماکول نور ** خاک ریزی بر سر نان و تنور

عقل دو عقلست اول مکسبی ** که در آموزی چو در مکتب صبی 1960

از کتاب و اوستاد و فکر و ذکر ** از معانی وز علوم خوب و بکر

عقل تو افزون شود بر دیگران ** لیک تو باشی ز حفظ آن گران

لوح حافظ باشی اندر دور و گشت ** لوح محفوظ اوست کو زین در گذشت

عقل دیگر بخشش یزدان بود ** چشمه‌ی آن در میان جان بود

چون ز سینه آب دانش جوش کرد ** نه شود گنده نه دیرینه نه زرد 1965

ور ره نبعش بود بسته چه غم ** کو همی‌جوشد ز خانه دم به دم

عقل تحصیلی مثال جویها ** کان رود در خانه‌ای از کویها

راه آبش بسته شد شد بی‌نوا ** از درون خویشتن جو چشمه را

قصه‌ی آنک کسی به کسی مشورت می‌کرد گفتش مشورت با دیگری کن کی من عدوی توم

مشورت می‌کرد شخصی با کسی ** کز تردد وا ردهد وز محبسی

گفت ای خوش‌نام غیر من بجو ** ماجرای مشورت با او بگو 1970

من عدوم مر ترا با من مپیچ ** نبود از رای عدو پیروز هیچ

رو کسی جو که ترا او هست دوست ** دوست بهر دوست لاشک خیرجوست

من عدوم چاره نبود کز منی ** کژ روم با تو نمایم دشمنی

حارسی از گرگ جستن شرط نیست ** جستن از غیر محل ناجستنیست

من ترا بی‌هیچ شکی دشمنم ** من ترا کی ره نمایم ره زنم 1975

هر که باشد همنشین دوستان ** هست در گلخن میان بوستان

هر که با دشمن نشیند در زمن ** هست او در بوستان در گولخن